Ég var að spjalla við son minn í morgun. Við ákváðum að halda smá fund og spjalla saman um daginn og veginn. Ýmis mál voru rædd, spurningum var svarað, málefni voru krufin til mergjar! Ritarinn minn var á staðnum og skráði niður eftirfarandi fundargerð:
E: Hæ D: aaaíí E: Hæ D: aaaaaíí E: Hæ D: ææaaaææ E: Góðan dag! D: [Þögn] E: Halló! D: [Þögn] E: Hæ D: aaaiiii E: Hæ D: nnnggiiii E: Þýðir nngii pabbi? D: nnngii E: [Hrista hringlu] D: [brosir] E: Hæ D: [brosir út að eyrum] E: Hæ Daníel D: nngiii [slefar og stingur svo hönd í slefið] E: Daaaaaaaaaaaaníel D: nnnggii [slef, smá æla] E: búbúbúbú D: guuuu E: abbabbabb D: uuuiii E: Hæ D: aaí E: Fundi er hérmeð slitið! D: nnnggiii
Á föstudeginum fórum við á æfingu í kirkjunni til að þetta væri nú allt á hreinu og allir mundu segja rétta hluti á réttum stöðum. Presturinn okkar, Helga Soffía, rauk í gegnum þetta með okkur á nokkrum mínútum, “…svo standiði upp, snúið ykkur hingað, krjúpið, segið já, labbið, farið til hægri, standið á einum fæti, labbið út.” Eftir þetta var ég viss um að ég myndi einhvernveginn klúðra þessu á sjálfan daginn með því að snúa í vitlausa átt eða giftast óvart vitlausri manneskju. Vorum svo fram á kvöld í salnum að ganga frá skreytingum og fleiru og fórum síðan heim að hlýða hvort öðru yfir skírnarsálma svo við gætum nú sungið með í skírninni hans Daníels því við gátum að sjálfsögðu ekki verið með blöð með okkur upp við altarið.
stórglæsileg og ég stóð þarna og fylgdist með henni ganga til mín og var alveg hættur að vera stressaður. Hjónavígslan var á undan skírninni og gekk mjög vel, mér tókst að komast í gegnum þetta án þess að klúðra neinu. Þegar hún var búin kom svo Anna María með Daníel og lét Karen fá hann og hún hélt á honum undir skírn. Hann stóð sig eins og hetja, var aðeins pirraður þegar hann fékk vatnið á hausinn en var annars mjög góður. Eftir það var sunginn einn sálmur og svo gengum við út. Á kirkjutröppunum stóðu svo allir gestirnir og blésu sápukúlum yfir okkur meðan við gengum niður tröppurnar.
Eftir myndatökuna var svo farið í salinn þar sem gestirnir biðu eftir okkur. Veislan var frábær, góður matur og allir í góðu stuði. Alda systir var veislustjóri og stóð sig með prýði. Hún var með spurningaleik um okkur þar sem borðin kepptu sín á milli og svöruðu misgáfulegum spurningum einsog “hvort myndi vinna hitt í Super Mario Bros?” og “hvar kynntust Karen og Einar?”. Pabbi, Tómas og vinkonur Karenar héldu ræður þar sem ýmislegt var rifjað upp, t.d. þegar ég og Karen veðjuðum um hvort það mundi snjóa meira í vor og ég tapaði og þurfti að ná nakinn í fréttablaðið og Karen læsti mig úti. Ingibjörg og Borgar frændsystkini Karenar tóku svo lagið fyrir okkur og spiluðu mjög skemmtilegt lag sem við vorum með á heilanum restina af vikunni. Síðan bað Alda gestina um að skrifa heilræði og kveðjur handa okkur aftan á nafnspjöldin á borðunum og fengum við ýmis góð ráð þar. Það allra mikilvægasta fyrir gott hjónaband virðist vera að fara ekki ósátt að sofa, a.m.k. 5 manns skrifuðu það. Einnig virðist vera afar mikilvægt að lifa ekki í krukku, greinilega mörg hjónabönd sem hafa farið illa á því.
Strákarnir steggjuðu mig í gær. Ég átti ekki von á neinu þegar þeir komu um 2 leytið í gær með fullan bíl af bjór og rifu mig með sér. Karen þóttist ekkert vita en samt var á einhvern dularfullan hátt tilbúin taska með öllu sem ég þurfti. Við byrjuðum á því að fara á Klepp, ekki til að leggja mig inn heldur til að ná í Gísla sem vinnur þar og svo var keyrt af stað útúr bænum. Enduðum á Stokkseyri þar sem við fórum í kajakaferð sem var algjör snilld! Fyrri parturinn var auðveldur þar sem við vorum að sigla undan vindi en leiðin til baka var ansi miklu erfiðari. Vorum að rembast við að róa á móti vindi og ef maður tók sér 10 sekúndna pásu þá rak kajakinn aftur á bak þannig að maður þurfti 5 mínútna róður til að vinna upp pásuna. Eftir kajakaferðina fórum við svo í sundlaugina á Stokkseyri þar sem við lágum heillengi í heitapottinum að jafna okkur eftir allan róðurinn.
Keyrðum svo aftur í bæinn og heim til Friðriks þar sem við grilluðum risastórar nautasteikur og kartöflur og fengum okkur fullt af bjór. Svo var farið í keiluhöllina þar sem við tókum 2 leiki og strákarnir fengu sér bjór en ég var neyddur til að drekka eitthvað ofuráfengt sull til að reyna að eyðileggja meðfædda keiluhæfileika mína! Eftir það fór ég í spilakassann þar sem maður reynir að grípa svona dúkkur og drasl með einhverjum armi og aðeins 800kr síðar var ég búinn að ná í glæsilega Spongebob Squarepants dúkku handa Daníel! Eftir keiluhöllina fórum við svo niðrí bæ á eðalstaðinn Dillon þar sem er alltaf góð tónlist og vorum þar að drekka bjór í góðum fíling þangað til við fórum heim. Semsagt, snilldardagur :):).