Category Archives: Þroski

Alltaf eitthvað nýtt

Þroskanum hjá Daníel fleygir fram og hann er alltaf að taka uppá einhverju nýja. Ég prófaði fyrir einhverjum 2-3 vikum að gefa honum smá safa í stútkönnu en hann var engann veginn að fatta það. Í gær gerði ég svo aðra tilraun og gaf honum fyrst í stútkönnu sem lekur úr og hjálpaði honum aðeins og allt gekk vel. Svo seinna um daginn ákvað ég að gefa honum í stútkönnu sem lekur ekki úr og hugsaði með mér að hann gæti þá bara leikið sér með þetta en hann fattaði þetta sko strax og stakk beint uppí sig og drakk pínu í einu. Það var samt mesta sportið að leika sér með könnuna og handfjatla hana og svo fá sér sopa öðru hvoru.

Daníel er líka orðinn handaóður og borðbúnaði, dúkum og öðru lauslegu er ekki lengur óhætt þegar hann er nærri. Hann er líka farinn að sitja í tripp-trapp stólnum sínum til borðs en líkar það svona misvel. Annað sem hann er líka að gera er að fylgajst náið með öllu því sem ég legg mér til munns og í fyrradag tók hann kók-flöskuna mína í gíslingu og var alveg frá ef ég ætlaði að taka hana af honum 😉 . Minnir þetta ykkur á einhvern kók fíkil sem þið kannist við? Vísbending: Hár, grannur og er pabbi Daníels!

Annars erum við að fara í sund með Völu og Hjalta á eftir. Okkur fannst það vel til fundið að fara saman þar sem það er örugglega hvergi jafngóð aðstaða til að leggja frá sér ungbörn eins og í ungbarnasundinu eins og við erum vön. Það verður gaman að prófa að fara í alvöru laug með strákana.

Nú gerast hlutirnir hratt!

Daníel sem er búinn að ná núna fullum tökum á rúllutækninni, finnst ekkert skemmtilegra núna en að liggja á maganum. Ef við setum hann á bakið þá er hann búinn að velta sér yfir á augabragði. Þessi skyndilega rúllutækni kom okkur í opna skjöldu og þá sérstaklega Einari. Þannig var að Einar fór inní eldhús að búa til graut handa Daníel sem lá á teppi inná stofugólfi. Það er hægt að sjá beint innan úr eldhúsinu þar sem Daníel liggur alltaf í stofunni en þegar Einar er síðan að koma inní stofu þá er DANÍEL BARA HORFINN! En hann fór nú ekki langt, náði bara að rúlla sér nokkrum sinnum og útaf teppinu og þar með úr augnsýn! Ég held að hann hafi ætlað að kíkja í heimsókn til mín í skólann 🙂 . Ætli það fari ekki að fara bráðum að koma tími á leikgrindina?

Um leið og Daníel varð svona spenntur fyrir því að rúlla sér þá kom annar áhugi samfara því og það er að skríða!!! Hann er nú ekki byrjaður að skríða en hann er byrjaður að reyna að lyfta bossanum og hreyfa lappirnar með, þó með litlum árangri enn sem komið er. Ég veit ekki hvað eg er búin að reyna oft að lyfta upp bossanum á honum og kenna honum svona handa og fótatökin en það hefur alltaf komið fyrir ekkert. Það er greinilegt að börnin láta ekkert ýta á eftir sér í svona efnum heldur fara bara á eigin hraða, í þessu tilfelli ljóshraða 😉 . Ég held ég standist ekki mátið og ætli að fara að kaupa handa honum einhverskonar skriðsokkabuxur sem eru með eitthvað stammt efni á hnjánum.

Ég er að fara í próf í dag (jákvæðir straumar milli kl 14-17 eru vel þegnir) og Einar ætlar að fara í millitíðinni með Daníel í vigtun og svo í ungbarnasundið sem ég því miður missi af í þetta skipti. Ég vona að Daníel hafi þyngst eitthvað af viti núna því að hann borðar eins og hestur! Svo er hann líka búinn að taka sig á í mjólkurdrykkjunni, held að hann hafi bara verið hálflystarlaus útaf kvefinu og hóstanum.

Það er eitt búið að vera að angra mig dáldið og það er hvað það eru margir búinir að koma inná þessa síðu og ég veit ekkert hverjir það eru. Þetta fer að nálgast 3000 hitt og ég veit auðvitað að nánasta fjölskylda og vinir kíkja hingað en hvað með allt hitt? Og enginn skrifar í gestabókina eða kommentar eða neitt. Mig er farið að gruna að fólk útí bæ sem kannski rétt þekkir okkur Einar sé að lesa hérna um heimilislífið hjá okkur og ég veit ekki alveg hvað mér finnst um það. Kannski maður ætti að setja inn password… Einhverjar skoðanir á því?

Svefntilraunir taka 1

Jæjja ég fékk þá frábæru hugmynd í dag að breyta svefntímanum hans Daníels og reyna að láta hann sofa einn langann lúr á daginn eins og vinur hans Jökull gerir. Þannig að Daníel vaknaði kl.6 (eins og venjulega) og við foreldrarnir reyndum að þrjóskast við (eins og venjulega) að taka hann uppí til okkar strax en gáfumst svo auðvitað upp(eins og venjulega) eftir 10-15 mín. Þannig að minn er síðan hálfvakandi til rúmlega 7 þegar við gefumst endanlega upp á svefninum og förum á fætur. Síðan tökum við Daníel smá kríu um 9 leytið í 15-20 mín, eða öllu heldur Daníel þar sem ég var rétt að sofna þegar hann vaknaði. Svo er hann góður til rúmlega 11 og þá gef ég honum hafragrautinn til öryggis(mjög erfitt að mata þreytt og pirrað barn) og svo þykist ég sjá á honum þreytumerki um hálf 12 þannig að ég gef honum að súpa og svo beint út í vagn. Ég hugsaði mér gott til glóðarinnar að nú myndi hann kannski sofa í rúma 2 kannski jafnvel 3 tíma!!! Neibb, ég var rétt búin að borða og búa til barnamat þegar minn vaknar, eftir aðeins klukkutíma svefn, alveg snældvitlaus! Þannig að ég bregð á það ráð að fara með hann út í góða veðrið að labba og sem betur fer datt mér í hug að taka með mér þurrmjólk í pela bara til öryggis. Daníel áfram brjálaður og ég þýt með hann út þannig að ég er ekki einu sinni búin að klæða mig almennilega í úlpuna áður en hurðin skellist á eftir mér. Látunum linnir ekki hjá Daníel sama hvað ég rugga og hugga og gef snuð, ekki fyrr en ég gef honum pelann. Það var eins og barnið hafði aldrei fengið að borða áður og á stuttum tíma runnu 170 ml ljúflega niður í mallann á stráknum. Við skulum ekki gleyma að fyrir tæpum tveim tímum fékk hann risaskammt af hafragraut sem er lengi að meltast og mjög seðjandi + mjólkin frá mér og svo var hann sofandi. Þessi strákur er greinilega sonur pabba síns; botnlaus! Jæja, þá hætti hann að gráta loksins en að fara sofa? Think again! Þannig að ég held áfram að ganga og ganga og ganga af því að veðrið var svona gott og svo loksins um tvö sofnar hann og er búinn að vera sofandi síðan (klukkutími). Ég veit ekki hvort ég ætti að prófa þetta aftur á morgun…. sé hvað hann sefur lengi núna.

Annars er fátt skemmtilegra hjá Daníel núna en að grípa í tásurnar og velta sér heilann hring, auðvitað í tveim lotum. Fengum svo Völu og Jökul í heimsókn í gær. Við mæðurnar lögðum strákana saman á leikteppið eftir að þeir voru vaknaðir og það er stysst frá því að segja að Daníel átti fótum sínum fjör að launa ef hann bara gæti labbað! Jökull var bara í því að toga og pota í Daníel þannig að það var varla óhætt að skilja þá saman eftir meðan að við mæðurnar hömuðumst í jólakortagerð. Ekki bætti úr að Daníel er dáldið viðkvæmur og grátgjarn þannig að um leið og hann fann að það var verið að brjóta eitthvað á sinn hlut þá var skeifan fljót að koma og ég auðvitað þurfti að hlaupa til til að hugga. Jæjja ég ætla að nýta þennan tíma meðan að strákurinn er sofandi og reyna að gera eitthvað hérna heima…. heyrðu, hann er VAKNAÐUR!

Haustkvef

Daníel er búinn að næla sér í ærlegt haustkvef þannig að það alveg surgar í hálsinum á greyinu. Hann kann auðvitað ekki að ræskja sig eða losa sig við þetta þannig að hann stendur stundum alveg á öndinni þegar þetta er orðið mikið og hann er að reyna að hósta þessu upp. Það er sérstaklega óþægilegt þegar þetta gerist á nóttunni og við foreldrarnir stökkvum á fætur við köfnunar-hljóðin í litla anganum. Vonandi gengur þetta fljótt yfir.

Við fengum góða gesti í heimsókn í dag þegar Vala, Jökull, Unnur og Tómas kíktu í hádeginu. Við lögðum strákana alla saman á teppi á gólfinu og þeir höfðu bara mjög gaman að því. En þegar Daníel tók eftir því að ég var ekki lengur á staðnum þá fór hann að háskæla og sama hvað Vala reyndi til að hugga hann þá dugði ekkert fyrr en ég kom og tók hann í fangið. Hann er greinilega orðinn dáldill mömmustrákur.

Annars er nýjasta sportið hjá Daníel að grípa í tærnar við hvert tækifæri og reyna að troða snuðinu uppí sig með misjöfnum árangri.

3 mánaða skoðun

Daníel var að koma úr 3 mánaða skoðun. Hann er orðinn 5,92 kg að þyngd, 62 cm að lengd og með höfuðmál 42,5 cm. Hann fékk líka bólusetningarsprautu við allskonar dóti og stóð sig eins og hetja þegar verið var að stinga hann. Hann fór í þessa skoðun viku áður en hann verður 3 mánaða því litli gaurinn er að fara með okkur til Póllands og við vildum að hann væri nú bólusettur og fínn þegar hann kemur þangað. Daníel fór líka að hlæja í fyrsta skipti núna fyrir 2 dögum. Vorum eitthvað að leika við hann og þá kom allt í einu bara “haha”. Við urðum svaka ánægð með þetta og þá fór hann að reyna að hlæja meira en skríkti bara. Nú notum við hvert tækifæri til að reyna að láta hann hlæja, við þurfum bara að komast að því hvað honum finnst fyndið…

STÓRFRÉTTIR!

Það tilkynnist hér með að þriðjudaginn 2. ágúst kl.18:03 (semsagt rétt áðan) snéri Daníel sér við af maganum yfir á bakið! Þetta eru stórtíðindi hérna á okkar heimili og mér finnst verst að ég get ekki gefið Daníel einhver verðlaun þannig að hann fékk bara stórt knús frá okkur í staðinn. Það getur vel verið að hann hafi getað gert þetta fyrr ef við hefðum gefið honum tækifæri til þess því við höfum alltaf bara látið hann liggja á grjónapúðanum hingað til þar sem hann er með viðkvæman maga og ælir oft. En héðan í frá verður hann bara látinn liggja á maganum sama hvað ælir og vælir!

Daníel er því miður ekki mjög duglegur að sofa og er miklu meira fyrir “power napping” eins og fólkið í The apprentice. Power napping henntar okkur Einari því miður ekki eins vel og honum Daníel og erum við alltaf að vona að hann gleymi sér og sofi aðeins lengur næst.

Tómas skírður

Fórum í skírn Tómasar í gær. Daníel stóð sig mjög vel á meðan á skírninni stóð og var ekki með nein læti. Hann hins vegar bætti það upp með því að pissa og gubba á spariföt okkar beggja, Einar slapp 🙂 . Athöfnin var mjög falleg og það var rosalega skemmtilegt þegar bræður hennar Unnar spiluðu saman á gítar og sungu fallega sálma og lög (uppáhaldið mitt var Beautiful boy).

Annars er Daníel að stækka og stækka og sífellt fleiri föt sem þarf að leggja á hilluna og það sem meira er þá er hann kominn uppí næstu bleyjustærð!

Nú er Daníel líka farinn að brosa greinilega þegar maður er að leika við hann og hann er líka mjög duglegur í hálsæfingunum. Hann er líka alltaf að vera sterkari í fótunum og er duglegur að sparka í allt sem kemur nálægt þeim mér til ómældrar ánægju þegar ég er að reyna að gefa honum liggjandi uppí rúmi. Jæjja litli kallinn er vaknaður og er að “biðja” um þjónustu 😀 .

2 – 15

Staðan er 2-15 Daníel Mána í vil í Golden-shower pissukeppninni sem fer fram daglega á skiptiborðinu. Ég er bara nokkuð ánægð með þetta þar sem Daníel er mjög laginn við þetta og sannur keppnismaður. Hins vegar hefur Einar ekki gripið eina einustu sendingu frá honum þannig að í rauninni má segja að staðan sé 2-0 mér í vil!

Ljósan kom í gær og vigtaði strákinn og hann er búinn að þyngjast um 150 gr. eða samtals um 250 gr. síðan á endurskoðuninni sem var 20.júni. Þetta hljómar alveg fáránlega lítið en ef maður hugsar þetta í prósentum þá er hann búinn að þyngjast um…ca.6.25% og ef maður hugsar þetta út frá sinni eigin þyngd….

Fórum í dag og keyptum nýtt sling eða svona burðarboka sem maður ber barnið í framan á sér. Einar ákvað semsagt að prufukeyra þetta í dag og ég get ekki sagt annað en að það hafi verið mjög fyndið (sorry Einar). Fyrir ykkur sem hafið séð myndina Meet the Fockers þá minnti þetta mig óneitanlega á senuna þar sem Robert De Niro er með belti með gervibrjósti framan á sér!!! Einar tók þetta nýja hlutverk sitt mjög alvarlega og var ekki mikill hlátur í huga þar sem hann átti í erfiðleikum með að treysta burðarpokanum í fyrstu og hélt það vel við Daníel að hann hefði getað sleppt því að hafa pokann. En þetta vandist fljótt og þessir pokar eru bara hreinasta snilld!

2 vikna

Jæjja dagarnir líða og í dag er litli strákurinn okkar orðinn tveggja vikna gamall! Ótrúlegt hvað tíminn er fljótur að líða. Vorum einmitt að skoða síðuna hjá vinafólki okkar, Völu og Hjalta, sem voru að eignast lítinn strák 23.júní. Við stóðum sjálf okkur að því að vera að segja: “já ég man eftir þessu” og “já gulusólbaðið” eins og það væru mörg ár síðan við stóðum í þessu öllu og værum þvílíkt sjóuð. En það er nú samt þannig að maður er ótrúlega fljótur að læra inná þessi litlu kríli og það er allt annað að sjá til manns núna en þegar hann var settur fyrst á bringuna á mér og ég þorði varla að hreyfa við honum, enda kunni ég og vissi ekkert!

Í gærkvöldi ákváðum við Einar að það væri tími til kominn að kynna litla guttann fyrir snuðinu. Við höfum beðið með það hingað til vegna þess að hann var að læra að taka brjóstið almennilega en núna er hann orðinn meistari í því, litli mjólkur-strumpurinn, og því óhætt að prófa snuðið. Þetta gekk dáldið brösulega í byrjun en hann er að læra inná þetta smám saman og farinn að kunna að meta snuðið. Það gerist þó stundum að hann krækir í snuðið með litlu puttunum og kippir því óvart út úr sér og þá er sko voðinn vís! Við foreldrarni getum lítið hjálpað þar sem við liggjum í hláturskrampa yfir hamförunum hjá syni okkar. Maður fær nú stundum smá samviskubit yfir því hvað maður er mikið að hlægja og gera grín að stráknum en það sem hann tekur stundum uppá er alveg óborganlegt. Eitt af því fyndnara er þegar verið er að skipta um á honum og hann sparkar í viðkvæma svæðið neðan á sér og öskrar úr sér lungun og í öllum hamagangnum þá sparkar hann stundum aftur!!! Hvernig er hægt að hlægja ekki að því?!?!