Category Archives: Tal

17 mánaða

Nú er Daníel að verða 17 mánaða eftir 10 daga. Hann er alltaf að stækka og læra nýja og nýja hluti. Orðafjöldinn er nú ekki mikill en hann kemur hægt og sígandi t.d. getur hann ómögulega lært að segja afi því hann ruglar því alltaf við aaaa… sem þýðir að vera góður. Þannig að þegar ég bið hann um að segja afi við afa sinn þá byrjar minn alltaf að strjúka mér um kinnina. En þó að orðafjöldinn sé ekki mikill þá skilur hann meira en mann grunar. Hann skilur mig, þó svo að hann hlýði ekki alltaf, þegar ég bið hann að láta eitthvað aftur á sinn stað eða koma með eitthvað til mín eða þegar ég bið hann um að setja alla kubbana sína í skúffuna aftur.

Um daginn vorum við að taka herbergið hjá litla gaurnum í gegn og nú er það orðið svaka flott. Fyrir og eftir myndir eru í nýjasta albúminu. Daníel er mjög ánægður með breytinguna og er farinn að vera mikið í herberginu sínu og oft finnst honum gaman að sitja við borðið sitt og skoða myndabækur. Læt þetta duga í bili. 😉

Tíminn líður hratt…

Loksins er komið fullt af nýjum myndum í albúmið undir Ágúst 2006. Annars er bara allt gott að frétta af okkur. Daníel er núna búinn að vera síðustu tvær vikurnar með mér í sumarfríi og við erum búin að hafa það rosalega fínt. Í síðustu viku var rosalega gott verður fyrripart vikunnar og þá vorum við mikið úti að leika en núna seinni vikuna er búið að vera frekar blautt. Í húsinu okkar búa tveir kisar og Daníel er rosalega hrifinn af þeim og stundum leyfir útikisinn okkur að klappa sér. Daníel er orðinn mjög laginn og blíður við Simba og ég þarf bara að segja “vera aaaa við kisa” ef hann gleymir sér og þá áttar hann sig strax. Kannski hefur hann erft það frá mér að vera svona hrifinn af dýrunum.

Svo er Daníel alveg þvílíkt duglegur að læra nýja hluti. Hann er búinn að læra að klifra uppá alla skapaða hluti og meira að segja uppí rúm en hann er ekki alveg eins duglegur að fara niður aftur, en þetta er allt að koma. Svo er hann orðinn svo duglegur að labba útum allt og líka á grasi og ósléttu og meira að segja farinn að hlaupa smá! Maður hefur varla undan að hlaupa um á eftir honum og honum finnst alveg þvílíkt hallærislegt ef maður reynir að halda í höndina á honum t.d. í Kringlunni.

Daníel er líka búinn að læra fullt af nýjum orðum eins og; nei, Dani (Danni), glug (gluggi), boti (bolti), disi (kisi), vumm (brummi) og bíbí og svo er það dudda sem á við um allt sem hann bendir á og vill fá í hendurnar.

Öskur og tunga!

Margt nýtt að gerast hjá peyjanum eins og við má búast. Núna, eftir að hafa nokkrum sinnum bitið hana til blóðs, er Daníel búinn að uppgötva í sér tunguna! Jebb, það er eitthvað þarna fyrir neðan nefið sem hann sér varla en er mjög næmt og skemmtilegt. Hann er semsagt búinn að eyða góðum tíma í að ulla, koma við hana og toga í þennan merkilega hlut undanfarið. Annað skemmtilegt er að Daníel er farinn að nota röddina sína óspart og hún er ekki lengur svo lítil og sæt. Af engri sérstakri ástæðu byrjar hann að öskra: DADADADA!!!!!!! JAAAAJAAAAAJAAAJAAAAA! Og þetta er ekkert smá hátt. Hann lætur líka heyra í sér ef hann er búnn með brauðið eða öll leikföngin eru dottin á gólfið. Ég bíð spennt eftir að flyta í fjölbýlishúsið þar sem nágrannarnir fá að njóta látanna með okkur 🙂

Daníel fékk nýtt leikfang í gær frá Ársæli afa. Það var hvorki meira né minna en stór slökkviliðs-sparkbíll! Þetta vakti mikla gleði og forvitni hjá litla mannin þó hann sé ennþá aðeins og lítill til að sitja á honum einn og óstuddur. Það sem er líka mjöööööög vinsælt hjá Daníel er svona þræða víra-kubba dót eins og er oft á læknastofum. Ég keypti þetta þegar ég var í DK og það er búið að skapa mikla lukku. Annars er Daníel ekkert sérstaklega vandlátur á leikföng.Til að mynda er svitalyktaeyðirinn minn ekkert minna spennandi en þessir svaka þroskaleikföng. Svo þegar hann er komin með leið á honum þá skellir maður bara litríkri hárteygju á hann og þá heldur gleðin áfram. Hver man svo ekki eftir Nivea-dollunni vinsælu? Og svo er það auðvitað greiðan, meikdollan mín og þvottapokinn…. er einhver að sjá munstur í þessu? Já þetta eru allt hlutir úr baðherberginu þar sem að Daníel er oft sprikklandi eins og lítill fiskur á skiptiborðinu og við verðum að hafa ofan af fyrir honum til að ná að skipta um bleyju eða smeygja honum í föt!

Göngutæknin er líka öll að koma til en það fyndnasta er þegar hann vill setjast niður þá ,,,,,,,,,þ.æ(Daníel að skrifa)nnnnnnnnnnnnnnn já eins og ég sagði þá er fyndnast þegar hann vill setjast niður þá sperrir hann bossann útí loftið og POMMP lætur sig detta beint niður! Þetta finnst mér mjög sniðug tækni. Svo er hann farinn að fara á mill hluta t.d. stóla bara alveg eins og Tarzan!

Við erum svo að fara að fá nýju íbúðin í Svarthömrunum afhenta á sunnudaginn í næstu viku. Reikna með að vera síma og netsambandslaus allavegana viku eftir það þannig að ég ætla að reyna að skella inn myndum núna bráðulega áður en við flytjum. Þá fær Daníel líka sér herbergi…. spennó!

Tvö heima veik

Það fór eins og mig grunaði þegar ég myndi byrja að vinna….. mikið að gera. Ég er alveg á fullu í vinnunni að læra og læra og svo þurfti ég meira að segja fara í vinnuferð á laugardaginn. Það var ekki skylda að mæta í þessa ferð en “mjög æskilegt”. Svo fylgir þessu starfi líka einhver yfirvinna eða þ.e. það eru stjórnarfundir hjá lífeyrissjóðnum eftir vinnutíma nokkrum sinnum á ári.

Í þessum töluðu orðum erum við Daníel saman heima veik 🙁 . Einar var veikur í gær og var þá með Daníel og líka fyrir hádegi í dag vegna þess að ég þurfti að mæta til að borga út ellilífeyri í fyrsta skipti. Þessi veikindi eru ekkert alvarleg, bara kvef, hausverkur og slappelsi. Vonandi verðum við öll búin að hrista þetta af okkur á morgun 🙂 . Daníel er a.m.k. komin með eina framtönn upp í viðbót við hinar tvær. Frekari rannsóknir á þessu eru freka erfiðar þar sem hann bítur okkur þvílíkt ef við einu sinni reynum að þreifa á þessu. Tíminn verður bara að leiða þetta í ljós.
Svo er ég alltaf að reyna að kenna Daníel að segja mamma og kennslustundirnar eru nokkurn veginn svona:

K: Daníel segja mamma…
D: [horfir] aaahhhh…
K: Mamma
D: dada
K: M-A-M-M-A
D: dada
K: mamma-mamma-mamma-mamma!
D: dadadadadada…dadadada…
K: MMMMMMMMMAAAAAAAAMMMMMMMMMAAAAAAAA!
D: DDDDDDDDDAAAAAAAADDDDDDDDDAAAAAAAA!

Þarna er ég annað hvort komin í hláturskast eða búin að ákveða að Daníel þykir bara ekkert vænt um mig! (djók) Það vantar hins vegar aldrei uppá það að hann puðri þegar ég puðra, það er líka svo skemmtilegt í tíma og ótíma t.d. í miðjum matartíma!

Margt annað að gerast hérna sem ég verð bara að skrifa næst af því að ég veit að of langar færslur eru ekki vinsælar.