Daníel er búinn að fara á 2 penicillin kúra útaf eyrnabólgu núna síðustu vikur. Seinni kúrinn var að klárast fyrir 3 dögum en við tókum eftir því í dag að hann var frekar pirraður og var svolítið að toga í eyrun á sér þannig að okkur datt í hug að eyrnabólgan væri komin enn og aftur. Við ákváðum að fara á læknavaktina til að vera viss, enda vill maður að hann fái meðferð sem fyrst ef eitthvað er að. Við höfum farið þarna nokkrum sinnum áður og lent á misgóðum læknum, en sá sem við lentum á í þetta sinn var nú eitthvað alveg nýtt. Hann skoðaði eyrun og sagði okkur að það væri væg eyrnabólga komin í annað eyrað. Hann vildi samt ekki vera að gefa meira penicillin því þetta væri rétt eftir síðasta kúr og þetta færi sennilega bara af sjálfu sér, það væri fínt að gefa honum bara verkjalyf. Síðan sagði hann okkur þessa stórkostlega upplífgandi og hughreystandi sögu:

Þegar strákurinn minn var svona tveggja ára þá var hann einu sinni ferlega pirraður eitthvað. Þetta var í miðju matarboði og ég var bara pirraður á stráknum og fannst hann vera óþekkur [ok, barninu leið illa og þú varst pirraður á því, gott mál]. Síðan að lokum neyddi konan mín mig til að líta á hann og þá sá ég að hann var með bullandi eyrnabólgu. Ég nennti ekki að fara og ná í meðal fyrir hann því þetta var um kvöld og það mátti alveg bíða til morguns þannig að við gáfum honum bara verkjalyf og létum hann fara að sofa. [Nú bjóst ég við að sagan myndi enda á að allt yrði í lagi, þannig að ég yrði rólegri um Daníel. En nei… ]. Síðan um morguninn, þá bara SPRAKK HLJÓÐHIMNAN Á HONUM YFIR ALLAN KODDANN!

Hver var tilgangurinn með því að segja okkur þessa sögu?!? Átti þetta að láta okkur líða betur? Þetta var versta mögulega saga sem hann hefði getað sagt okkur! Í framtíðinni ætlum við a.m.k. bara að fara á barnalæknavaktina í Domus Medica, höfum farið þar einu sinni og þar var mjög fínn læknir sem var ekki að segja neinar hryllingssögur!

Svo virðist vera sem sýklalyfjakúrinn sem Daníel fór á útaf eyrnabólgunni hafi ekki virkað. Fórum aftur með hann í fyrrakvöld á Læknavaktina af því að hann var svo órólegur og þá kom í ljós þessi mikla eyrnabólga í öðru eyranu sem var enn til staðar. Þannig að læknirinn lét hann á annan sterkari sýklalyfjakúr. Svo er Daníel búinn að vera með furðuleg útbrot á búknum sem hann klægjar alveg svakalega í og við fórum á barnalæknavaktina í gær útaf því og svo er exemið líka alltaf að versna. Lækninn grunaði að þetta væri kannski ofnæmi útaf sýklalyfjunum og ekki getur hann hætt á þeim því eyrnabólgan var þá búin að taka sig aftur uppí hinu eyranu líka og bæði mjög slæm. Hann sagði okkur líka að hætta að nota þetta sterka exsem krem því þetta væri sennilega ekki þetta hefðbundna barnaexsem. Læknirinn lét Daníel á kláðastillandi ofnæmislyf. Þannig að núna er Daníel á stekum sýklalyfjum, sljóvgandi ofnæmislyfi og ofan á allt annað fær hann verkjastillandi stíla meðan að sýklalyfin eru að byrja að verka. Litla skinnið, eins og það sé ekki nóg að vera veikur og með öll þessi óþægindi þá þarf hann að þola á láta sprauta uppí sig tveim tegundum af lyfjum og svo fá stíla 🙁

Ég pantaði tíma hjá astma- og ofnæmislækni fyrir Daníel en hann kemst ekki að fyrr en 19. júlí í almennt ofnæmispróf og svo ekki fyrr en í HAUST í peniciline próf! Ég fór líka í dag í Jurtaapótekið og keypti eyrnaolíu sem á að vera rosalega góð fyrir eyrnabólgu og græðandi exem-krem. Á þessu stigi er ég til í að prófa hvað sem er bara að litla stráknum okkar batni sem fyrst.

Jæja þó svo að læknirinn frá læknavaktinni fann ekkert athugavert við Daníel í morgun þá var okkur samt ekki rótt. Þegar ég kom heim í hádeginu til að taka við vaktinni af Einari þá var Daníel kominn með 40,4 stiga hita þrátt fyrir að hafa nýlega verið búinn að fá stórann skammt af hitalækkandi lyfi. Svo var hann líka að anda ótt og títt og komið mikið slím í augun. Ég fór beint í það að hringja útum allann bæ (fannst mér) með Daníel organdi í einni hendinni og símann í hinni. Ég vil hér með lýsa rosalegri óánægju með 118 eða “Já” eins og það heitir víst. JÁ-SMJÁ segi ég! Þessi gagnslausa þjónusta gerði ekkert annað en að eyða tíma mínum meðan að sonur minn þjáðist með því að svara ekki í símann eða hreinlega að það slitnaði sambandið hvað eftir annað! Þar sem ég átti erfitt með að leita að númerum á netinu vegna fyrrgreindra aðstæðna þá þurfti ég að treysta á minnið og endaði á að hringja í aðalnúmerið á landsspítalnum og bað um að fá samband þaðan við bráðamótöku barna á Hringnum. Þar var fólkið mjög almennilegt og sagði okkur að koma með hann niður eftir. Þannig að Einar stoppaði stutt uppí Kópavogi og við rukum af stað uppá spítala. Þar var Daníel mældur í krók og kima, tekin röntgen og blóðprufa og skoðaður á alla kanta!

Niðurstaðan var að Daníel er með sýkingu í nefgögngunum eða þarna á bakið þannig að allt er stíflað. Svona lítil kríli eru víst ekki komin með almennilega þroskaðar kinnholur og ráða illa við mikið kvef. Þess vegna var farinn að koma gröftur í augun. Það mældist líka eitthvað bólguefni í blóðinu sem studdi þessa sjúkdómsgreiningu. Þannig að við vorum send heim með uppáskrift fyrir sýklalyfjum og nú vonum við bara það besta. Það er óhætt að segja að síðustu dagar eru búnir að taka mikið á þessa fjölskyldu en þó einna mest á þann litla sem má minnst við því.

Í morgun var Daníel ennþá með hita og hann var kominn yfir 40 stig. Við hringdum á læknavaktina og þau sendu lækni hingað. Hún sagði að Daníel væri kominn með flensuna sem væri að ganga og þá mætti alveg búast við hita í 6-7 daga! Við eigum bara að halda áfram að gefa honum hitalækkandi og nóg að drekka. Við spurðum lækninn líka útí naflaslitið hjá honum og hún benti okkur á barnaskurðlækni sem við eigum að tala við útaf því. Við erum semsagt að fara í tíma hjá honum í næstu viku. Hún sagði okkur líka að görnin gæti klemmst útí naflaslitinu og þá þyrfti að fara með hann undireins uppá bráðamóttöku. Þannig að við vonumst bara til að þessi barnaskurðlæknir geti gert við þetta sem fyrst.