Category Archives: Ellen

Karíus og Baktus

Í dag leyfðum við Ellen að hlusta á Karíus og Baktus í fyrsta skiptið. Því miður hafði iPodinn einhvernveginn fengið þetta allt í vitlausa röð, þannig að þetta var mjög ruglingslegt en hún hlustaði samt með áhuga. Okkur fannst þetta hið besta mál að hún hlustaði á þetta en svo þegar kom að hádegismatnum sagði hún okkur að hún ætlaði aldrei aftur að borða sykur. Hún ætlaði heldur ekki að borða páskaeggið sitt eða Disney Sjov nammi nokkurn tímann framar. Svo færðist þetta uppá næsta stig þar sem hún ásakaði okkur um að neyða þau til að borða nammi meðan við borðuðum ekki nammi sjálf. Þarna var hún orðin mjög fúl yfir þessu öllu saman.

Töluðum ekki meira um þetta í bili en svo um eftirmiðdaginn þegar þau fengu hafrakex minntist Daníel að sjálfsögðu á að það væri nú sykur í hafrakexi og þá vildi Ellen alls ekki borða það og þetta endaði allt með svakalegu grátkasti hjá Ellen og svo var Daníel í algjörum mínus því að hún hafði orðið svona leið eftir það sem hann hafði sagt. Hún var reyndar mjög þreytt, þannig að þetta hefði kannski ekki orðið alveg svona dramatískt á öðrum degi.

Loka dramakast dagsins kom svo meðan við vorum að horfa á Olsen Banden um kvöldið. Hún var búin að bursta tennur og svo kom Karen með snakk og við sögðum að við gætum bara burstað tennurnar aftur. Nei, það var alveg ómögulegt því það er svo þreytandi að bursta tennur, þannig að lokum enduðum við á að geyma snakk handa henni þangað til á morgun.

Þannig að: Karíus og Baktus, nei takk!

Vor

Vorið er komið hérna í Danmörku með endalausum frídögum. Store bededag, Kristi Himmelfarts dag, 2. pinsedag, grundlovsdag. Það eru frídagar í næstum hverri viku, sem lætur tímann líða ennþá hraðar en venjulega.

Ellen er orðin duglegri að fara á leikskólann á morgnana. Það hefur verið erfitt fyrir Karen að skilja hana eftir á morgnana, en nú er komin venja að hún fær að halda í hendina á einhverjum fullorðnum þegar Karen fer og þá er hún sáttari. Hún leikur heilmikið með eldri stelpunum á leikskólanum og er almennt mjög sátt við leikskólann, fyrir utan morgnana. Hún lenti í smá slysi útí garði fyrir nokkrum vikum, var að leika sér í grindunum sem eru þar, en datt framfyrir sig og fékk högg á efri vörina. Fór að hágráta og vörin stokkbólgnaði, og svo á næstu dögum á eftir kom í ljós að önnur framtönnin er dauð, og er núna orðin mjög dökk. Leiðinlegt, en svosem ekkert við því að gera.

Daníel er mjög duglegur í skólanum, duglegur að lesa og sérstaklega duglegur í stærðfræði. Hann er oft að pæla í öllu mögulegu, spyr t.d. uppúr þurru “Pabbi, hvað eru 5 sinnum 15”? og margt fleira. Hann er líka búinn að vera í skáknámskeiði í skólanum og hefur gengið vel þar. Allt svona lógískt virðist liggja vel fyrir honum, stærðfræði, skák, Sudoku o.s.fv. Hann fékk nýja súpertöffaraklippingu fyrir nokkrum, svona feitan hanakamb og er hæstánægður með hana. Karen rakar reglulega hliðarnar til að halda því við. Strákarnir í skólanum ætluðu varla að trúa því að mamma hans gæti gert svona töff klippingu og voru mikið að spurja hvað það hefði kostað 🙂

Viðkvæmur strákur

Daníel fékk að horfa á Garfield myndina í dag. Við kíktum á hana með öðru meðan við vorum að ganga frá og búa til mat. En allt í einu sagði Daníel að hann vildi alls ekki horfa á meira af myndinni og var í miklu uppnámi. Við spurðum hann hvað væri að og hann sagði okkur að hann vildi ekki horfa á mynd þar sem kötturinn væri að henda hundinum út og væri alltaf vondur við hann, og samt væri hundurinn alltaf góður við hann og hefði áhyggjur af honum. Hann fann mikið til með hundinum og var hálfgrátandi þegar hann var að segja okkur þetta. Við hugguðum hann, og sögðum að við gætum horft saman á restina eftir mat, og að kötturinn myndi örugglega læra að maður ætti ekki að haga sér svona. Síðan varð reyndar ekkert úr því þar sem Daníel var svo óþekkur að hann var sendur snemma að sofa.

Ellen byrjaði á leikskólanum í síðustu viku. Við vorum með henni fyrstu tvo dagana og svo var hún bara frá 9-4 hina þrjá dagana. Hún verður í skógarhópinum, en þau voru í bænum alla þessa viku. Á mánudaginn fer hún svo í skóginn í fyrsta skipti og þá fer Karen með henni. Hún er annars bara mjög ánægð með að byrja í leikskóla og líst vel á þetta allt saman. Við erum aðeins stressuð um hvernig það verði fyrir hana að vera alltaf í skóginum, sérstaklega þegar það er kalt og svona, þar sem hún verður stundum svo blá í framan, en við sjáum hvað gerist. Ef það gengur illa þá komum við henni í bæjarhóp.

Svefn

Við vöknuðum rúmlega 6 í morgun og föttuðum að Ellen hafði ekkert vakið okkur um nóttina, sem er mjög óvenjulegt. Við heyrðum í bæði Daníel og Ellen í sínu herbergi en þau voru bara róleg. Svo komu þau inn til okkar og Daníel sagði okkur að hann hefði vaknað um nóttina við að Ellen var að gráta og hann hefði tekið hana uppí rúm til sín. “Til að hún mundi ekki trufla ykkur og þið þyrftuð ekki að vakna” eins og hann sagði. Við vorum að sjálfsögðu súperánægð með hann og hrósuðum honum á fullu. Svo sagði hann líka að hann hefði farið framúr, kveikt á hnattljósinu og fundið snuðið hennar Ellenar og svao slökkt á ljósinu aftur. Daníel var mjög glaður með hvað við vorum ánægð og við töluðum heilmikið um þetta.

Ellen og Daníel eru líka alltaf að vera betri og betri vinir. Oft að leika saman, brölta uppí sófa saman, Daníel að halda á Ellen og að knúsa hvort annað. Nú bíðum við bara og sjáum hvort næsta nótt gengur jafnvel.

Desember í Danmörku

Íslensku jólasveinarnir eru komnir til Danmörku og Daníel er mjög spenntur fyrir þeim. Það var búið að telja niður dagana fram að 11. þegar Stekkjastaur átti að koma og nú lesum við á hverju kvöldi um þann jólasvein sem á að koma um nóttina í jólasveinabók sem Hrefna amma sendi honum. Við foreldrarnir erum duglegir að minna gaurinn á að jólasveinar vilja að börn séu þæg því annars fái þau kartöflu í skóinn. Daníel er nú ekki búinn að fá neina kartöflu ennþá en fékk gulrót í nótt, sem er svona millistig milli kartöflu og einhvers meira spennandi. Hann er líka búinn að reyna að leika á jólasveininn með því að setja þrjá skó útí glugga og var soldið svekktur að mamma hans skyldi taka tvo af þeim í burtu.

Núna á föstudaginn lenti hann svo í smá slysi í leikskólanum, datt með hausinn á ofn og þurfti að fara á skadestuen og láta sauma tvö spor í hnakkann á sér. Hann stóð sig samt eins og hetja þegar verið var að sauma og saumarnir verða svo teknir út næsta föstudag.

Ellen er svo að verða eins árs eftir 5 daga. Hún er byrjuð að kunna nokkur orð, mamma, baba (pabbi), da (Daníel) og tssss (kisa).  Þannig að hún getur spjallað við alla fjölskyldumeðlimi. Hún er líka nýlega byrjuð að sofa einn lúr á daginn í staðinn fyrir tvo. Það hefur gengið svona misvel, stundum hefur hún fengið tvo lúra af því að það hefur ekki verið mögulegt að halda henni vakandi en það er að venjast að hafa þetta bara einn lúr. Við höfum verið að reyna að kenna henni að labba svolítið en hún er bara alls ekkert spennt fyrir því, er bara mjög ánægð með að skríða um allt. Hún er líka farin að taka uppá því að reyna að flýja þegar hún veit að hún er að gera eitthvað sem má ekki. Þegar hún sér að maður er að koma að taka eitthvað af henni þá allt í einu fer hún að hlæja og skríður í burtu eins hratt og hún getur.

Annars er bara allt gott að frétta af okkur, afmæli á næstu dögum og svo höldum við okkar önnur jól hérna í Danmörku.

Bíóferð

Í dag fór Daníel í fyrsta sinn í bíó. Við fórum tveir saman að sjá mynd um Pedersen og Findus í Falkoner Biografen. Við spurðum Daníel í morgun hvort hann langaði að fara á bíó og útskýrðum hvernig það væri og hann var mjög spenntur. Við fórum svo og ætluðum að kaupa miða bara áður en við færum inn og fengum síðustu tvö sætin! Danir panta yfirleitt miða fyrirfram og sæti eru númeruð þannig að það borgar sig að plana soldið áður en maður fer á bíó. Það var svakalega mikið af auglýsingum á undan myndinn um aðrar barnamyndir og allskonar skemmtigarða. Svona 20 mínútur af auglýsingum. Þegar það voru búnar svona 70 mínútur af myndinn var Daníel búinn að fá nóg og langaði bara að fara. Hann hefði örugglega horft á alla myndina ef það hefðu ekki verið svona margar auglýsingar fyrst. En hann var samt hæstánægður með bíóferðina og sagði öllum eftirá að hann hefði verið á “alvörubíó, ekki fjölskyldubíó”. (Fjölskyldubíó er þegar við horfum öll saman á vídeo).

Ellen María er líka rosa hress þessa dagana. Hún er reyndar að gera okkur foreldrana vitlausa með því að neita að borða alla fínu grautana sem við höfum keypt handa henni. Hún borðar samt ágætlega ef maður gefur henni brauðmola eða bananabita. Hún virðist bara ætla að fara beint úr mjólk í fastan mat. Hún er líka mjög aktíf og getur ekki verið kyrr eitt andartak, heldur fer strax að skríða útum allt ef hún er látin niður á gólf. Í gær var hún með mér og Daníel inní hans herbergi og ég var ekki að horfa á hana. Síðan leit ég við og þá stóð hún bara upp við bókahilluna! Bara alveg á tveimur fótum og hafði komist þangað alveg sjálf. Við erum líka að byrja að venja hana af því að drekka á nóttunni núna með því að gefa henni bara vatn. Fyrsta nóttin af því var núna síðustu nótt og gekk sæmilega. Nú vonum við bara að næsta nótt gangi aðeins betur.

Ellen að rúlla sér og byrja að sitja

Ellen verður stærri og duglegri með hverjum deginum. Síðasta miðvikudag velti hún sér í fyrsta skiptið af bakinu yfir á magann, hún hefur verið næstum því búin að ná því í nokkrar vikur en nú gat hún gert það alveg almennilega. Um leið og það tókst þá var það líka gert á fullu, velta sér á magann, aftur á bakið, aftur á magann o.s.fv. Þetta er ágætis leið fyrir hana til að ferðast um, er stundum búin að færast ágætlega frá þeim stað sem við settum hana niður. Eftir að hún fór að gera þetta er hún líka duglegri við að vera á maganum, sem er mjög fínt fyrir hana til að æfa sig og verða stífari.

Hún er líka alveg að verða tilbúin að sitja sjálf, vantar bara aðeins uppá að vera nógu stíf og halda jafnvæginu. Hún getur stundum setið í nokkrar sekúndur sjálf en dettur alltaf niður á endanum. Við höfum líka verið að leyfa henni að sitja uppi í kerrunni sinni og skorða hana bara með sænginni, það gengur mjög vel og hún er hrifin af því. Nú bíðum við bara eftir að hún geti farið að sitja alveg sjálf, það verður mikið stuð!

Fyrsti maí

Daníel fékk að sleppa við að fara á leikskólann í dag. Í staðinn fóru hann og Ellen María með Karen útí Frederiksberg have að hitta Evu Stínu, Óskar og Hjálmar. Daníel og Óskar voru fínir saman og spölluðu á bæði íslensku og dönsku. Danskan er alltaf að verða betri hjá honum og honum finnst gaman að tala hana heima stundum. “Jeg taler dansk”, “Taler du ikke dansk?” o.s.fv. Annars eru líka prump, kúk og piss brandarar mjög vinsælir. Svona var samtalið hjá okkur fyrir svefninn í dag:

E: “Góða nótt Daníel minn, dreymi þig vel”

D: “Góða nótt prumpukall!”

E: “Þetta er ekki fallegt”

D: “Þú ert prumpukall”

E: “Ekki segja svona”

D: “Góða nótt”.

Ellen María er ekki farin að rífa svona hressilega kjaft við foreldra sína ennþá, en miðað við hvað hún lætur mikið heyra í sér er þess eflaust ekki langt að bíða!

Ellen 10 vikna

Ellen er 10 vikna í dag. Hún heldur áfram að stækka og stækka, var 61 cm á lengd og 5.8 kg í læknisskoðun í vikunni. Hún fór líka til læknis til að láta tékka á mjöðmunum um daginn, þegar hún fæddist fannst lækninum að þær væru kannski aðeins lausar, en í læknisskoðuninni núna kom í ljós að mjaðmirnar eru í fínu lagi. Hún er farin að hjala á fullu og brosa, lætur stundum heyra vel í sér þegar hún er í stuði. Karen og Ellen fóru svo í viku heimsókn til Íslands þar sem Ellen fékk að hitta ömmu sína og báða afa, Tomma frænda og fleiri. Hún er almennt dugleg að sofa og svaf t.d. í þrjá og hálfan tíma úti í vagni í gær.

Daníel er aftur kominn með eyrnabólgu og þarf að fá eyrnadropa tvisvar á dag, sem er alls ekki vinsælt. Hann heyrir ekki mjög vel og á tíma hjá eyrnalækni núna í næstu viku. Þessi tími var pantaður fyrir mánuði síðan þegar hann var nýbúinn að klára síðustu eyrnabólgu, þá sagði læknirinn að ef það væri ennþá vökvi í eyrunum næst myndi hann fá rör í eyrun. Fyrst hann er kominn aftur með eyrnabólgu þá held ég að það sé nú 100 % öruggt að það verði gert. Við vonum að það hjálpi svo þetta eyrnavesen hætti að koma upp aftur og aftur. Annars er hann mikið að reyna á þolinmæði foreldrana þessa dagana, sífellt að ögra og sjá hvað hann kemst upp með, það eru t.d. búin að vera nokkur grátköst í dag. Hvenær klárast þetta tímabil eiginlega…?

Fæðing Ellenar

Jæja, ekki var þetta gabb eins og síðast.

Fyrstu verkir komu um nóttina aðfaranótt laugardagsins 20. desember. Við vorum ekki viss framanaf hvort að þetta væri að fara af stað en til öryggis þá fór Einar í verslunarferð snemma um morguninn. Um 10 leytið var orðið ljóst að fæðingin var að byrja og við hringdum í Öglu systur Einars stuttu seinna og báðum hana um að gera ekki nein plön fyrir daginn. Svo um hádegi var farið að vera 5 mín á milli þannig að við hringdum aftur í hana og báðum hana að koma. Hún var alveg róleg þangað til við sögðum henni hvað væri langt á milli, þá stökk hún af stað á hjólið með símann í hendinni. Við vildum frekar vera í rólegheitunum heima heldur en að fara of snemma á fæðingardeildina. Verkirnir voru þolanlegir og við skreyttum saman jólatréð með Öglu en Daníel hafði smá áhyggjur af mömmu sinni. Uppúr klukkan 2 voru 3-4 mínútur á milli og þá hringdum við á leigubíl.

Leigubílstjórinn var ekkert mjög glaðlegur þegar hann sá Karen og heyrði hvert við vorum að fara – hehe var örugglega hræddur um að vatnið mynda fara í bílnum. Komum á fæðingardeildina rétt um 3 og sett í skoðun, útvíkkunin var þá orðin 7 sem gladdi okkur mjög. Þá ákváðum við að sleppa mænudeyfingu og hinu sem við vorum búin að plana einfaldlega af því að þetta var búið að ganga svo vel og við töldum Karen vel geta þolað framhaldið. Karen fór í sturtu og heitan pott og 2 mínútur yfir 5 fæddist krílið okkar. Einar fékk að kíkja til að sjá hvort kynið það væri og það reyndist vera yndisleg lítil stelpa. Einar klippti svo á naflastrenginn.

Þetta var svo ótrúleg upplifun og svo allt öðruvísi en síðasta fæðing. Okkur fannst við vera við stjórn allan tíman og jákvætt hugarfar og samheldni hafði mikið að segja um hvað þetta gekk vel. Stelpan var vel vakandi þegar hún fæddist og byrjaði að gráta um leið og hún kom út. Hún var 3930g, 53cm og höfuðmál var 37cm, semsagt ívið stærri en ljósmóðirin hafði spáð.

Við gistum bæði á spítalanum fyrstu nóttina. Spítalinn var mjög fínn og mjög vel hugsað um okkur. Daginn fór Einar svo og náði í Daníel og kom með hann í heimsókn að sjá litlu systur. Daníel var ekkert yfir sig hrifinn, en var soldið spenntur og hissa. Einar og Daníel fóru svo heim en Karen og Ellen voru eina nótt í viðbót í góðu yfirlæti á spítalanum.