Category Archives: Almennt

Ofnæmislæknir

Humm, þetta er farið að hljóma dáldið eins og sjúkraskýrsla þessi síða. Engu að síður þá er þetta bara eins og þetta er og í raun eina slúðrið sem við höfum uppá að bjóða 😎

Við fórum til Sigurveigar barna- og ofnæmislæknis í dag. Hún gerði ofnæmispróf á Daníel og það kom í ljós að hann er ekki með neitt fæðuofnæmi, allavegana ekki þessar algengustu tegundir. Okkur létti mikið en… afhverju er hann þá með svona slæmt exem? Jú, það hittir bara þannig á að Daníel er með slæmt barnaexem sem vonandi eldist af honum. Sigurveig gaf okkur mörg góð ráð sem við munum fylgja og svo eigum við tíma hjá henni aftur eftir mánuð. Við fengum líka nýtt sterakrem sem er vægara en það sem við vorum með fyrir. Það er greinilegt að þessi áburður sem við erum búin að vera bera á strákinn er of sterkur fyrir ungbörn. Ég hugsa til þess með hryllingi að við kláruðum næstum því flöskuna en maður treystir auðvitað á það að þessir læknar viti best 🙁 Við eigum líka að halda áfram að gefa honum ofnæmislyfið vegna þess að það er kláðastillandi og það fylgir mikill kláði exemi. Svo þegar maður klórar sér þá espir maður húðina og exemið þannig að þetta verður vítahringur. Nóg um það í bili.

Veðurguðirnir eru hættir að vera í fýlu og farnir að brosa við okkur loksins, loksins! Við erum búin að nýta okkur þetta góða veður og erum búin að fara niður á tjörn, spóka okkur í bænum og fara á róló. Vonandi heldur þetta áfram því manni veitir sko ekkert af smá sól á kroppinn. Ég fer svo í sumarfrí 1.júlí og þá er aldrei að vita nema að við Daníel leggjum land undir fót og skreppum kannski eitthvað með Ársæli afa. Einar fær ekki að koma með þar sem hann er búinn að vera svo óþekkur! Nei, bara djók. Við Einar getum því miður ekki tekið neitt sumarfrí saman í sumar þar sem Inga dagmamma tekur 2 mánuði í sumarfrí og ég á ekkert frí inni og verð að taka launalaust. Við skiptum því þessum 2 mánuðum á milli okkar og svo ætlar hún Hrefna amma að vera svo góð að hlaupa í skarðið inn á milli (grunar að hún sé alsæl með það 🙂 )

Að lokum viljum við óska Jökli afmælisbarni til hamingju með fyrsta afmælisdaginn í dag og við hlökkum til að sjá þig og pabba og mömmu á sunnudaginn 🙂

AMMÆLI!!!

Jæja þá er litli strákurinn okkar orðinn 1árs! Ótrúlegt hvað tíminn líður hratt :-o. Við ætlum að halda uppá daginn með því að kíkja aðeins niður á tjörn eftir vinnu og gefa Bra Bra brauð og svo er það bara ammælisveisla heima í kvöld fyrir familíuna (Alda, þín tertusneið verður send með Fedex). Reyndar verður haldin sameiginleg ammælisveisla fyrir Magneu (lang-ömmu Daníels) og Daníel þar sem þau fæddust sama dag nema með 83 ára millibili 🙂

Daníel er allur orðinn hressari og farinn að hamast mikið, eða öllu heldur ennþá meira. Hann á eftir að una sér vel í boðinu í kvöld enda ELSKAR hann að fá svona mikla athygli, þá fer hann alveg á kostum 😉

Afmæliskaka

Kojak

Daníel sköllótturDaníel er sköllóttur! Við ákváðum að raka hárlufsurnar af honum í þeirri von að hárið muni spretta jafnt og þétt. Litli gaurinn minnir óneitanlega á Kojak en nú þegar, nokkrum dögum eftir klippinguna er hárið byrjað að spretta. Hann verður orðinn fínn á afmælinu sínu. Þessi aðgerð okkar hefur vakið misjöfn viðbrögð og hefur m.a. amma Daníels efast stórlega um dómgreind okkar 😀

Þvílík bong og blíða!!!

Helgin er búin að vera alveg frábær. Í gær var lokaverkefnis-sýning hjá Listaháskólanum í Listasafni Reykjavíkur. Þar sem Agla systir hans Einars var að útskrifast þá skelltum við okkur niðrueftir og fengum loksins að líta augum þetta margumtalaða verk hennar. Ég verð að segja að ég er ekki mikil listaspýra en mér fannst ísskúlptúrinn henna Öglu mjög flottur og ekki síður umbúðirnar sem var plexiglerkassi með frysti. Svo spókuðum við okkur aðeins í bænum og hafði Daníel mjög gaman af öllum mannfjöldanum.

Í dag fórum við Daníel í sund með Jóhönnu, Maríu og Jakob. Þar sem það er svo langt síðan við fórum síðast í sund þá var Daníel vaxinn uppúr sundskýlunni sinni en Jakob var svo góður að lána honum gamla sundskýlu af sér. Við vorum svo djörf að fara í útilaugina þar sem það var ungbarnasundstími í gangi í innilauginni. Daníel var með fína sundhettu og skemmti sér konunglega þar sem hann var að busla eins og brjálæðingur og fylgjast með öllum krökkunum. María var síðan dugleg að hjálpa mér að halda á honum 🙂 Jóhanna spurði Jakob hvort að Daníel mætti ekki fá lánaða sundskýluna hans aðeins lengur og var þá að meina sundskýluna sem Daníel var í. Jakob stökk hins vegar glaður upp og sagði ekkert mál og ætlaði að toga niður um sig skýluna sína!!! Við Jóhanna rétt náðum að stoppa hann af áður en það skein í berann bossann! Svona góður er hann Jakob!

Eftir sundið fórum við í Grasagarðinn þar sem Daníel lagði sig í kerrunni meðan að við hin gæddum okkur á rúnstykkjum og bakkelsi. Litli gaurinn vaknaði síðan og var alveg hreint dáleiddur af gæsunum sem mér fannst á stundum koma alltof nálægt okkur, sérstakelga þar sem þær eru næstum því stærri en Daníel! Það var svo þreyttur lítill strákur sem fór að lúlla í kvöld.

Nýjar myndir komnar.

Slagsmál!!!

Þegar ég fór að sækja Daníel í dag til dagmömmunar var hann með stórt rautt klór niður alla kinnina! Þá kom í ljós að einhver lítill ofbeldishrotti hafði klórað hann! Ég sá ofbeldismanninn og fór strax að hugsa um hvernig ég gæti hefnt fyrir Daníel. Datt fyrst í hug að segja stráknum að fara að hlaupa með skæri eða eitthvað en síðan sá ég að mér, ég er nú sæmilega þroskaður og fullorðinn maður og á víst ekki að hefna mín á smábörnum. Auk þess er miklu betra að gera það seinna, þegar hann á síst von á því!

En allavegana, við fórum og keyptum græðandi og sótthreinsandi krem og bárum á þetta. Nú verða allar tilraunir til að kenna Daníel að segja “mamma” settar á pásu, fyrst verðum við greinilega að kenna honum að berja frá sér!

Áframhaldandi skrif

Jæja þið segið nokkuð! Það virðist vera áhugi fyrir áframhaldandi skrifum um litla pjakkinn okkar. Við getum víst heldur ekki verið að bregðast öllum “útlendingunum” okkar. Við munum reyna að skrifa hérna áfram reglulega þótt það muni kannski líða dáldill tími á milli. Ég hvet ykkur líka til að commenta eða skrifa í gestabókina. Svo væri nú líka gaman ef EINAR myndi skrifa endrum og eins hérna inná síðuna hjá eina barninu sínu!

Annars er Daníel veikur núna eina ferðina enn og í þetta skipti er það kvef og hósti. Litla greyið getur lítið sofið á nóttunni vegna hósta og óþæginda. Við fengum okkur í dag eukalíptus dropa til að setja á koddann og vonandi munu þeir létta honum öndunina.

Sögulok

Jæja það er komið að sögulokum. Við erum að spá í að hætta með síðuna eða allavegana að hætta að skrifa inná hana og dæla myndum. Það er svona mesta nýjabrumið farið af þessu og heimsóknum hefur fækkað jafnt og þétt. Við þökkum öllum þeim sem hafa fylgst hérna með Daníel og okkur foreldrunum síðan í júní og hafði það sem allra best. En þetta eru ekki endalokin, við erum með tæki sem er kallað sími (meir að segja þrjá!) og fólk notar þetta til að eiga samskipti. Svo þið auðvitað alltaf velkomin í heimsókn ;).

Tvö heima veik

Það fór eins og mig grunaði þegar ég myndi byrja að vinna….. mikið að gera. Ég er alveg á fullu í vinnunni að læra og læra og svo þurfti ég meira að segja fara í vinnuferð á laugardaginn. Það var ekki skylda að mæta í þessa ferð en “mjög æskilegt”. Svo fylgir þessu starfi líka einhver yfirvinna eða þ.e. það eru stjórnarfundir hjá lífeyrissjóðnum eftir vinnutíma nokkrum sinnum á ári.

Í þessum töluðu orðum erum við Daníel saman heima veik 🙁 . Einar var veikur í gær og var þá með Daníel og líka fyrir hádegi í dag vegna þess að ég þurfti að mæta til að borga út ellilífeyri í fyrsta skipti. Þessi veikindi eru ekkert alvarleg, bara kvef, hausverkur og slappelsi. Vonandi verðum við öll búin að hrista þetta af okkur á morgun 🙂 . Daníel er a.m.k. komin með eina framtönn upp í viðbót við hinar tvær. Frekari rannsóknir á þessu eru freka erfiðar þar sem hann bítur okkur þvílíkt ef við einu sinni reynum að þreifa á þessu. Tíminn verður bara að leiða þetta í ljós.
Svo er ég alltaf að reyna að kenna Daníel að segja mamma og kennslustundirnar eru nokkurn veginn svona:

K: Daníel segja mamma…
D: [horfir] aaahhhh…
K: Mamma
D: dada
K: M-A-M-M-A
D: dada
K: mamma-mamma-mamma-mamma!
D: dadadadadada…dadadada…
K: MMMMMMMMMAAAAAAAAMMMMMMMMMAAAAAAAA!
D: DDDDDDDDDAAAAAAAADDDDDDDDDAAAAAAAA!

Þarna er ég annað hvort komin í hláturskast eða búin að ákveða að Daníel þykir bara ekkert vænt um mig! (djók) Það vantar hins vegar aldrei uppá það að hann puðri þegar ég puðra, það er líka svo skemmtilegt í tíma og ótíma t.d. í miðjum matartíma!

Margt annað að gerast hérna sem ég verð bara að skrifa næst af því að ég veit að of langar færslur eru ekki vinsælar.

Aðskilnaðarkvíði

Núna þegar Karen er byrjuð að vinna þá fer hún labbandi með Daníel á morgnana til dagmömmunnar og tekur síðan strætó í vinnuna, en ég mæti 8 í vinnuna á bílnum og sæki Daníel kl. 4 og svo Karen einhverntímann eftir það. Þegar ég kom í dag að sækja Daníel þá sat hann í litlu uppblásnu sundlauginni sem hann situr oft í hjá dagmömmunni og lék sér, hæstánægður. En þegar hann sá mig þá kom bara þvílík skeifa og hann fór að hágráta! Það lagaðist þegar ég tók hann upp en svo þegar ég var búinn að klæða hann í og lét dagmömmuna fá hann eitt augnablik meðan ég klæddi mig í skóna þá fór hann aftur að hágráta! Hann gerir þetta líka heima, ef maður yfirgefur herbergið sem hann er í þá er hann sannfærður um að maður sé að yfirgefa hann að eilífu og verður mjög ósáttur. Þetta er víst eðlilegt á þessum aldri og gengur yfir á endanum en á meðan verðum við víst bara að passa að fara ekki of langt frá honum 😉 .