Sumarid buid ad vera frabært og vid buin ad fara med krakkana i langtradan Evropurtur a bil med tjald og med vidkomu i Disneylandi. Leidin var nokkurnveginn svona : Møns Klint, Hamborg, Tjodgardur i Hollandi, Utrecht med Bas og Natali, Antwerp hja Oldu og Wannes, Deisneyland, Paris, Genv, Interlaken og svo heim i gegnum Tyskaland. Tetta var mikid ævintyri fyrir krakkana og audvitad stod Disneyland uppur. Allt gekk slysalaust og vid vorum rosalega anægd med tetta allt saman og gaman ad geta gefid bornunum tessa upplifun.

Nu er hins vegar komid haust og skolinn byrjadur. Daniel labbar einn heim ur skolanum og lika i badminton. Hann er sjalfur med lykla, klukku og sima sem hann notar reyndar ekkert. Hann er rosalega duglegur og tad er lika vel hægt ad treysta honum til ad vera einum heima.

Ellen er komin i store-grubbe i leikskolanum og er ad læra bokstafi og fleira skolatengt. Hun er mjog dugleg og spennt fyrir tvi ad komast i skola. Held hun se nu lika alveg ad njota sin ad vera ein af storu krokkunum i leikskolanum. Eg uppgotvadi svo i dag ad hun var aftur buin ad klippa a ser toppinn inna badi tegar eg var ekki ad fylgjast med.

Daniel: Mor, er det ikke rigtig at kvinder har større ribben en mænd?
Jeg:…..hva..?
Daniel: Jo, fordi Eva blev lavet af et af Adams ribben. Derfor har kvinder flere ribben. Det lærte vi i kristendom!
Jeg:..kvinder blev IKKE…. humm…ihh ja, lad os bare sige det for nu…

Glæder mig til samtalen hvor det hele er kvinders skyld fordi Eva blev overtalt af en talende slange om at spise et æble……

Þá er haustið heldur betur komið með alla sína litadýrð. Daníel er kominn vel í gang með skólann og badmintonið. Auk þess er hann í skák og svo auðvitað íslenskuskólinn á laugardögum þannig að nóg að gera. Ellen er í fimleikum á sunnudögum og mjög ánægð með það. Það er þvílíkt búið að togna úr stelpunni í sumar og hún fríkkar með hverjum deginum. Við prófuðum að fara í danstíma en held okkur hafi báðum fundist það frekar erfitt og þreytandi eftir heilan skóladag.

Veit ekki afhverju í ósköpunum við keypum ekki kojur í fullri stæðr en það þjónar svo sem sínum tilgangi og heldur okkur nokkurn veginn frá því að leggjast alltaf með Ellen þegar hún vaknar á nóttunni. Hvenær mun þetta enda? Ég set markið á 4ára afmælið sem var ca. þegar Daníel hætti þessu veseni. Annars erum við foreldranir að reyna að taka okkur á í uppeldishlutverkinu og beita betri aðferðum en þetta er erfitt að fara vera alltaf í svona sjálfskoðun, En auðvitað sjáum við oft okkar eigin mistök þegar allt er farið í háaloft en það er hægara sagt en gert að reyna að breyta eigin hegðun þegar það er pressa á manni.

Að lokum er Egill og Agla flutt í næstu götu og búin að vera mikið hjá okkur. Það er mjög gaman að fylgjast með þeim leika saman frændsystkynunum og við höfum talað um að nú vantar bara Krumma og Úlf. Við fáum hins vegar að sjá þá bráðum þegar við keyrum suðureftir til þeirra í haustfríinu.

Daníel er óþreytandi með sínar endalausu spurningar og stundum dugar bara stutt svar
D; Hver bjó til risaeðlunrnar?
M; Guð

D; Er heimurinn endalaust stór?
M; Já

D; Hver bjó til Guð?
M; Spurðu pabba þinn…..

Þau eru farin að leika meira og meira saman systkinin. Stundum og þá meina ég oft endar það illa en þau sækja í hvort annað óhikað. Gaman að fylgjast með þessu gerast.

Erum búin að eiga yndislegt páskafrí! Veðrið er búið að vera frábært og sól og um 20 stig uppá hvern einasta dag. Ég var í fríi allan vikuna og krakkarnir frá þriðjudeginum og Einar loks frá miðvikudeginum.Fyrsta daginn fórum við með Bas og krökkunum á leikvöll rétt hjá með nesti. Sjoard kom svo til okkar og endaði á að gista. Á miðvikudaginn fórum við í brunch til Anne-louise og Morten, á fimmtudaginn fórum við í Bakken tívolíið með sama fólki. Á föstudaginn fengum við Önnu Maríu, Snorra og Atla í brunch og fórum svo út í garð nálægt. Um kvöldið fengum við heimsókn frá Joanna pólsku vinkonu minni. A laugardaginn fórum við í Frilandsmuseet með picknic þar sem var mikið af gömlum húsum og vaðlaug. Á sunnudaginn fórum við um morguninn í Fælledparken til að prófa páskagjafirnar sem vorum fótboltahanskar og sápukúlusproti. Um eftirmiðdaginn tókum við Kristján með okkur á Kræmmermarked uppí Bellahoj þar sem strákarnir fengu ís, dót og tívolítúr! Í dag reyndum við svo að halda okkur nærri heimahögunum og fór að lokum í túr á leikvöllinn með Svölu og strákunum þar sem Jenni var veikur.

Við erum að reyna að venja Ellen af daglúrinum sem gengur ekki nógu vel þegar við erum að gera svona mikið daginn. Sama er að segja um klósettkennsluna en hún tekur þó á milli langar spretti án þess að pissa og vaknar oft með þurrar bleyjur. Ellen fór meira að segja á klósettið og pissaði á Bakken en hún er annars ekki hrifin af að pissa annarstaðar en heima hjá þér og leikskólanum.

Kvót vikunnar var síðan þegar hún var að suða um eitthvað í pabba sínum og ég var búin að margsvara henni og gerði enn einu sinni. “Nei, Mamma! Ég tala við pabba!!” hvorki meira né minna! Ég varð auðvitað kjaftstopp en þetta lærir hún auðvitað af okkur þannig að þetta er kannski bara mátulegt á mig 😀

Núna er vetur loksins kominn og búin að koma sér vel fyrir hérna í Danaveldi. Það er allt búið að vera á kafi í snjó síðustu 10 daga og ekki útlit fyrir að þetta hætti í bráð. Við erum búin að fara með krakkana í sleðaferðir og búið að vera mikið stuð. Ellen er mjög spennt fyrir snjónum sem betur fer því það eru víst sum börn sem eru einfaldlega hrædd við hann til að byrja með.

Ellen fer mikið fram í orðaforða og tali þessa dagana og hún er síðblaðrandi. Hún talar mikið um fjölskylduna og aðra vini sína hérna. Hún talar líka mikið um afa og ömmu á íslandi. “amma islandi” endurtekur hun trekk í trekk. Við vorum svo að reyna að tala við hana um þetta og draga uppúr henni eitthvað skemmtilegt.

E: amma og afi íslandi
M: Eru amma og afi á íslandi?
E: Já!
M: Viltu fá afa og ömmu?
E: Já.
M: ahhhh, viltu fá afa og ömmu…?
E: prrrrrrr (puðrar)
M:ha?
E: Afi prumpa!
M: hahahhaaaaa

Svo talar hún mikið um það sem við erum að skoða á myndum t.d. Öglu og Egil-baby. Hún er líka byrjuð að hafa gaman af því að horfa á sjónvarpið og er þá Skoppa og skrítla vinsælastar. Hún er líka búin að læra nokkurnveginn lagið “gulur, rauður”. Mikið stuð.

Daníel var hjá íslenskum talmeinafræðingi i síðustu viku og það var hennar skoðun að hann væri ekki með nein vandamál við talið. Hún sagði hins vegar að það gæti verið að hann sé með of stóra nefkirtla og kannski aðeins heyrnaskertur. Það er því næsta skref hjá okkur að fara til Háls-nef og eyrnalæknis og fá úr því skorið. Við höllumst líka að því að nefkirtlarnir séu of stórir því hann er ansi nefmæltur og einnig heyrist mikið í honum bara þegar hann er að anda þegar hann er sofandi. Sjáum hvað setur. Þegar þessu er lokið þá förum við beint í það að fá danskan talþjálfa í gegnum kommúnuna.

Daníel fór ekki í peysuna sína þrátt fyrir að vera búin að marg biðja hann.

M: Daníel, afhverju fórstu ekki í peysuna?
D: Veit það ekki
M: Eru ekki allir heima þarna uppí hausnum?
D: Nei, sumir fóru bara í smá túr!

Loksins, loksins drifum við okkur á tívolíið í Bakken í þriðju tilraun. Síðustu tvær voru því  miður cansellaðar vegna óþekktar í Daníel, okkur öllum til mikillar gleði.

Fengum yndislegt veður og allt var fyrirtaks. Við tókum kæruleysið á þetta og gerðum allt sem okkur langaði í og Daníel fékk að fara í flest það sem hann bað um en auðvitað ekki allt því hann vildi gjarnan fara í tæki sem okkur foreldrunum var óglatt við að horfa á. Í stuttu máli þá skemmtum við okkur öll konunglega og það var líka gott að geta aðeins farið útaf svæðinu og inní kyrrlátann skóginn þegar allt áreitið orðið fullmikið. Næst tökum við örugglega túrpassa á þetta því Daníel er orðinn svo stór að hann getur farið í flest öll tækin og haft gaman af.

Í morgun kom síðan gullkornið við morgunverðarborðið: Lífið mitt vill bara eiga heima á Bakken!