Þvílík bong og blíða!!!

Helgin er búin að vera alveg frábær. Í gær var lokaverkefnis-sýning hjá Listaháskólanum í Listasafni Reykjavíkur. Þar sem Agla systir hans Einars var að útskrifast þá skelltum við okkur niðrueftir og fengum loksins að líta augum þetta margumtalaða verk hennar. Ég verð að segja að ég er ekki mikil listaspýra en mér fannst ísskúlptúrinn henna Öglu mjög flottur og ekki síður umbúðirnar sem var plexiglerkassi með frysti. Svo spókuðum við okkur aðeins í bænum og hafði Daníel mjög gaman af öllum mannfjöldanum.

Í dag fórum við Daníel í sund með Jóhönnu, Maríu og Jakob. Þar sem það er svo langt síðan við fórum síðast í sund þá var Daníel vaxinn uppúr sundskýlunni sinni en Jakob var svo góður að lána honum gamla sundskýlu af sér. Við vorum svo djörf að fara í útilaugina þar sem það var ungbarnasundstími í gangi í innilauginni. Daníel var með fína sundhettu og skemmti sér konunglega þar sem hann var að busla eins og brjálæðingur og fylgjast með öllum krökkunum. María var síðan dugleg að hjálpa mér að halda á honum 🙂 Jóhanna spurði Jakob hvort að Daníel mætti ekki fá lánaða sundskýluna hans aðeins lengur og var þá að meina sundskýluna sem Daníel var í. Jakob stökk hins vegar glaður upp og sagði ekkert mál og ætlaði að toga niður um sig skýluna sína!!! Við Jóhanna rétt náðum að stoppa hann af áður en það skein í berann bossann! Svona góður er hann Jakob!

Eftir sundið fórum við í Grasagarðinn þar sem Daníel lagði sig í kerrunni meðan að við hin gæddum okkur á rúnstykkjum og bakkelsi. Litli gaurinn vaknaði síðan og var alveg hreint dáleiddur af gæsunum sem mér fannst á stundum koma alltof nálægt okkur, sérstakelga þar sem þær eru næstum því stærri en Daníel! Það var svo þreyttur lítill strákur sem fór að lúlla í kvöld.

Nýjar myndir komnar.

Fjörið heldur áfram

Daníel er búinn að vakna á bilinu 5-6 alla vikuna og þegar hann vaknar er ekki séns að láta hann fara að sofa aftur. Við keyptum bókina Draumalandið, sem er um svefnvandamál barna, en hún hjálpar ekki mikið þar sem hún fjallar langmest um börn sem vilja ekki fara að sofa, eða sem eru alltaf að vakna á nóttunni. Daníel fer alveg að sofa á kvöldin, hann vaknar ekki á nótunni, við viljum bara að hann sofi aðeins LENGUR! Erum búin að prófa að láta hann vaka lengur og erum líka búin að líma fyrir gluggana í svefnherberginu þannig að það er vel dimmt þar inni en það hjálpar ekkert heldur. Lítur út fyrir að við verðum bara að sætta okkur við að vakna kl. 6 í sumar 🙁

Svefnleysi

Daníel vaknaði á slaginu 5 í morgun og byrjaði að góla. Ég er mjög þreytt. Ég veit ekki alveg hvað ég er að gera, held ég sé í vinnunni…

Öskur og tunga!

Margt nýtt að gerast hjá peyjanum eins og við má búast. Núna, eftir að hafa nokkrum sinnum bitið hana til blóðs, er Daníel búinn að uppgötva í sér tunguna! Jebb, það er eitthvað þarna fyrir neðan nefið sem hann sér varla en er mjög næmt og skemmtilegt. Hann er semsagt búinn að eyða góðum tíma í að ulla, koma við hana og toga í þennan merkilega hlut undanfarið. Annað skemmtilegt er að Daníel er farinn að nota röddina sína óspart og hún er ekki lengur svo lítil og sæt. Af engri sérstakri ástæðu byrjar hann að öskra: DADADADA!!!!!!! JAAAAJAAAAAJAAAJAAAAA! Og þetta er ekkert smá hátt. Hann lætur líka heyra í sér ef hann er búnn með brauðið eða öll leikföngin eru dottin á gólfið. Ég bíð spennt eftir að flyta í fjölbýlishúsið þar sem nágrannarnir fá að njóta látanna með okkur 🙂

Daníel fékk nýtt leikfang í gær frá Ársæli afa. Það var hvorki meira né minna en stór slökkviliðs-sparkbíll! Þetta vakti mikla gleði og forvitni hjá litla mannin þó hann sé ennþá aðeins og lítill til að sitja á honum einn og óstuddur. Það sem er líka mjöööööög vinsælt hjá Daníel er svona þræða víra-kubba dót eins og er oft á læknastofum. Ég keypti þetta þegar ég var í DK og það er búið að skapa mikla lukku. Annars er Daníel ekkert sérstaklega vandlátur á leikföng.Til að mynda er svitalyktaeyðirinn minn ekkert minna spennandi en þessir svaka þroskaleikföng. Svo þegar hann er komin með leið á honum þá skellir maður bara litríkri hárteygju á hann og þá heldur gleðin áfram. Hver man svo ekki eftir Nivea-dollunni vinsælu? Og svo er það auðvitað greiðan, meikdollan mín og þvottapokinn…. er einhver að sjá munstur í þessu? Já þetta eru allt hlutir úr baðherberginu þar sem að Daníel er oft sprikklandi eins og lítill fiskur á skiptiborðinu og við verðum að hafa ofan af fyrir honum til að ná að skipta um bleyju eða smeygja honum í föt!

Göngutæknin er líka öll að koma til en það fyndnasta er þegar hann vill setjast niður þá ,,,,,,,,,þ.æ(Daníel að skrifa)nnnnnnnnnnnnnnn já eins og ég sagði þá er fyndnast þegar hann vill setjast niður þá sperrir hann bossann útí loftið og POMMP lætur sig detta beint niður! Þetta finnst mér mjög sniðug tækni. Svo er hann farinn að fara á mill hluta t.d. stóla bara alveg eins og Tarzan!

Við erum svo að fara að fá nýju íbúðin í Svarthömrunum afhenta á sunnudaginn í næstu viku. Reikna með að vera síma og netsambandslaus allavegana viku eftir það þannig að ég ætla að reyna að skella inn myndum núna bráðulega áður en við flytjum. Þá fær Daníel líka sér herbergi…. spennó!

Komin frá Danmörku

Þá er maður loksins komin heim aftur og mikið svakalega er það gott að geta knúsað Daníel og auðvitað Einar líka aftur. Það er alveg hræðilegt að fara frá í miðjum þroskakipp eins og ég gerði. Daníel er bara allt annar strákur. Hann er orðinn svo svakalega duglegur að labba með fram öllu og alltaf að uppgötva eitthvað nýtt til að leika sér með, okkur til mikillar gleði (einmitt!). Mér finnst eins og ég hafi verið í burtu í heilann mánuð!

Nú er Daníel líka farinn að sofa alla nóttina (7,9,13) en hins vegar farinn að vakna alltaf kl.6 og stendur og gólar. Ég get nú ekki sagt annað en að ég hlakka til að flytja í nýju íbúðina þar sem Daníel verður settur í sérherbergi. Þá kannski fáum við foreldrarnir að sofa aðeins lengur í það minnsta 🙂

Heilsugæsla

Ég fór með Daníel á heilsugæsluna í fyrradag til að athuga með gröftinn sem var að koma í augun á honum. Það var svipað og var þegar hann var veikur um daginn, læknirinn sagði að það væri sennilega aftur smá sýking og gaf honum lyf fyrir því og líka nýtt sterakrem fyrir útbrotin sem hann er með. Fór svo í gær í 10 mánaða skoðun, Daníel var akkúrat á lengdarkúrfunni en aðeins undir meðalþyngd. Annars gekk það allt bara vel.

Það sem er mest fjör núna er hinsvegar að standa upp við stóla, borð og í rúminu. Um leið og maður lætur Daníel á gólfið þá rýkur hann beint á næsta borð eða stól og fer að standa upp. Þetta tekst í svona 80% tilfella en í hinum 20% tilfella þá annaðhvort tekst honum ekki að standa upp eða hann skellur með hausinn utaní borðið eða gólfið. Hann verður örugglega kominn með fullt af kúlum á hausinn fljótlega. Þó hann meiði sig aðeins þegar hann dettur þá þarf bara að hugga hann í nokkrar sekúndur, svo rýkur hann aftur á borðið og fer að reyna að standa upp aftur. Þetta veldur því líka að það má ekki líta af honum eina sekúndu þegar hann er á gólfinu sem er mjög hressandi…

Naflaslit

Fórum til skurðlæknisins í fyrradag og hann var sammála okkur um að naflaslitið væri mikið en hann vildi samt ekkert gera í þessu eins og er. Læknirinn sagði að það væri mjög, mjög sjaldgæft að garninir klemmdust á milli og þetta mætti bíða þar til hann væri 4-5 ára en samt bara fylgjast með þessu. Ég var fegin að vera bara búin að fá botn í málið og álit sérfræðings. Annars er bara lítið að frétta nema að ég er að fara frá strákunum á föstudaginn og til Danmerkur að heimsækja Láru mína. Það verður erfitt að slíta sig frá þeim en ég held að maður hafi bara gott af smá húsmæðraorlofi 🙂

Undur og stórmerki!!!

Undur og stórmerki eru að gerast! Daníel er farinn að sofa heilar nætur! Við bíðum með öndina í hálsinum og vonum að þetta sé til frambúðar. Á miðvikudaginn erum við að fara með Daníel til barnaskurðlæknis og láta meta naflaslitið. Vonandi verður hægt að gera eitthvað í því sem fyrst, en hvort sem verður þá verðum við rólegri eftir að hafa talað við sérfræðing. Nýjar myndir frá því í mars eru komnar á myndasíðuna.

Hitaleysi og horhjúpur

Í morgun var Daníel hitalaus. Ef hann helst hitalaus í dag þá fer hann til dagmömmunar á morgun. Þó svo hitinn sé farinn þá lekur horinn ennþá í lítratali! Það skemmtilega er svo að horinn fer í taugarnar á Daníel og hann fer alltaf beint með hendurnar í hann og nuddar honum yfir allt andlitið og hendurnar á sér. Síðan sér maður bara horhjúpaðan Daníel og þarf sífellt að vera að þvo honum í framan. Karen er orðin nokkuð hress og fór í vinnuna í gær og í dag en ég er ennþá með smá hita og hálsbólgu, þannig að ég verð heima í dag en geri ráð fyrir að fara að vinna á morgun. Það verður mjöööööööög gott, 5 dagar af veikindum eru meira en nóg!

Sýking

Jæja þó svo að læknirinn frá læknavaktinni fann ekkert athugavert við Daníel í morgun þá var okkur samt ekki rótt. Þegar ég kom heim í hádeginu til að taka við vaktinni af Einari þá var Daníel kominn með 40,4 stiga hita þrátt fyrir að hafa nýlega verið búinn að fá stórann skammt af hitalækkandi lyfi. Svo var hann líka að anda ótt og títt og komið mikið slím í augun. Ég fór beint í það að hringja útum allann bæ (fannst mér) með Daníel organdi í einni hendinni og símann í hinni. Ég vil hér með lýsa rosalegri óánægju með 118 eða “Já” eins og það heitir víst. JÁ-SMJÁ segi ég! Þessi gagnslausa þjónusta gerði ekkert annað en að eyða tíma mínum meðan að sonur minn þjáðist með því að svara ekki í símann eða hreinlega að það slitnaði sambandið hvað eftir annað! Þar sem ég átti erfitt með að leita að númerum á netinu vegna fyrrgreindra aðstæðna þá þurfti ég að treysta á minnið og endaði á að hringja í aðalnúmerið á landsspítalnum og bað um að fá samband þaðan við bráðamótöku barna á Hringnum. Þar var fólkið mjög almennilegt og sagði okkur að koma með hann niður eftir. Þannig að Einar stoppaði stutt uppí Kópavogi og við rukum af stað uppá spítala. Þar var Daníel mældur í krók og kima, tekin röntgen og blóðprufa og skoðaður á alla kanta!

Niðurstaðan var að Daníel er með sýkingu í nefgögngunum eða þarna á bakið þannig að allt er stíflað. Svona lítil kríli eru víst ekki komin með almennilega þroskaðar kinnholur og ráða illa við mikið kvef. Þess vegna var farinn að koma gröftur í augun. Það mældist líka eitthvað bólguefni í blóðinu sem studdi þessa sjúkdómsgreiningu. Þannig að við vorum send heim með uppáskrift fyrir sýklalyfjum og nú vonum við bara það besta. Það er óhætt að segja að síðustu dagar eru búnir að taka mikið á þessa fjölskyldu en þó einna mest á þann litla sem má minnst við því.