Author Archives: karen

Er þetta í alvörunni að virka….?

Við þorum varla að vona en svefnþjálfunin virðist vera farin að virka. Við erum búin að sitja inni hjá Daníel síðustu 4-5 kvöld meðan að hann er að sofna. Ég er alltaf jafn hissa á úthaldinu hjá litla gæjanum en það hefur tekið alveg rúman klukkutíma að sofna. Kannski ekki skrítið því það rosa stuð að hafa pabba eða mömmu sitjandi hjá sér og starandi uppí loftið á hverju einasta kvöldi. Í kvöld lagði ég hann í rúmið og þurfti svo aðeins að skreppa fram en svo þegar ég heyrði ekkert í honum þá ákvað ég að fara ekki aftur inn. Nema hvað að svo sofnar hann bara eftir smá brölt og ekkert mál. Getur verið að svefnþjálfunin sé farin að virka svona fljótt?

Við getum ekkert annað gert en vonað það besta. Næsta mál á dagskrá er að fá Daníel til að lúlla lengur ! á morgnana…… to be continued…

Eyrnabólga var það…

Eftir að Daníel var búinn að vera svona órólegur og með hita annað slagið þá fór ég með hann á læknavaktina á laugardagseftirmiðdaginn. Það kom í ljós að aumingja greyið er með svæsna eyrnabólgu og þá greinilega búinn að vera með hana í einhvern tíma. Annað hvort hefur þetta verið einkennalaus eyrnabólga eins og ég hef heyrt um eða þá að greyið er búin að finna fyrir þessu en kannski með háan sársaukaþröskuld. Bólurnar á tungunni reyndust vera einhver veirusýking sem átti bara að ganga yfir af sjálfu sér og læknirinn hafði engar áhyggjur af því.

Við Einar erum búin að ákveða að byrja aftur með svefnþjálfun. Urðum okkur úti um bókina Draumaland sem er eftir hjúkrunarfræðinginn sem vinnur við svefnráðgjöf á göngudeild barna. Þar má finna mörg góð ráð og stundum finnst okkur eins og höfundurinn sé að segja frá okkar reynsluheimi! Það er aðalega tvennt sem er að valda vandanum en ég nenni ekki að þylja þetta upp hérna. Við erum búin að vera að fylgja ráðunum núna í tvö kvöld. Þetta er svo erfitt, en ég veit að það mun borga sig til lengri tíma litið.

Endalausar framfarir

Daníel er farinn að biðja um áfyllingar á mjólkina sína. Þetta gerist þannig að hann kemur með málið sitt inní eldhús (heldur á því eins og hundur í munninum) stansar hjá ísskápnum og horfir síðan uppá mann og teygir út höndina með glasinu. Ekki vitlaus strákur þetta, enda er það ástæðan fyrir því að það er komin barnalæsing á ísskápinn!!! Hann er svo svakalega snöggur að læra þessa dagana að maður hefur varla undan að finna uppá nýjum hlutum. Hann hermir eftir okkur villt og galið. Hann talar í símann eða fjarstýringar (þekkir ekki muninn enda mjög svipað ) greiðir sjálfum sér með kambinum og hermir eftir einstaka orðum og stundum jafnvel málrómnum þegar maður er að tala við hann.

Reyndar er Daníel búinn að vera eitthvað slappur í dag. Var með hita á miðvikudaginn og svo aftur í nótt og í dag. Hann var svo þreyttur eftir nóttina að við kúrðum uppí rúmi og sváfum til rúmlega 11 sem er algjört met hjá þessum gæja. Til að toppa þetta þá svaf hann í tæpa 2 tíma í eftirmiðdaginn þannig að það er greinilegt að þessi hiti er að þreyta hann ansi mikið. Vonandi hressist hann sem fyrst.

Nýjar myndir komnar inn!

Flutningar + tanntaka = ÁRANGUR

…eða kannski ekki alveg. Jú, mikið rétt við fluttum um helgina og íbúðin okkar er meira og minna í kössum og svörtum ruslapokum as we speak. Við hittum líka svo vel á að Daníel er að taka sjöttu tönnina sína og er búinn að eiga voðalega mikið bágt um helgina. Fimmta tönnin kom okkur alveg að óvörum þar sem við vorum alltaf að stara á neðrigóminn (þar sem nr.6 er að koma) og svo bara einn daginn: ha, komin tönn þarna líka? Vonandi tekur þetta fljótt af því að hann finnur greinilega mikið til og er með nokkrar kommur af og til. Við gáfum honum lítinn stíl í gær og það sló á hitann en ekki svo mikið á óþægindin því miður. Svo var litli anginn alveg lystarlaus í gærkvöldi og vildi ekkert borða sama hvað ég bauð honum. Hann þambaði hins vegar mjólk eins og hann ætti lífið að leysa og að lokum tókst mér að koma í hann ískaldri ab-mjólk með mauki. Þetta hefur sennilega verið hitinn, maður þekkir þetta sjálfur þegar maður er slappur.

Daníel líst held ég samt nokkuð vel á íbúðina og hann er duglegur að fara í könnunarleiðangra enda mikið nýtt til að kanna og skoða. Hann er samt ekki eins hrifinn af sólskálanum eins og ég átti von á en hann á sennilega bara eftir að fatta þetta aðeins betur. Ég sé líka að honum finnst rosa sport ef maður fer út einu megin í eldhúsinu og kemur inn hinu megin. Eitt af okkar fyrstu verkum var að troða öryggisdóti í allar innstungurnar og setja horn á borðið og læsingar á skúffurnar. Það er nefnilega ótrúlegt hvað hann hefur mikinn á huga á þessu allt í einu núna. Restin af vikunni fer í að taka uppúr kössum og koma okkur fyrir en okkur líður öllum rosalega vel í íbúðinni og svo er ekki verra að eiga Völu, Hjalta og Jökul sem nágranna!

Þvílík bong og blíða!!!

Helgin er búin að vera alveg frábær. Í gær var lokaverkefnis-sýning hjá Listaháskólanum í Listasafni Reykjavíkur. Þar sem Agla systir hans Einars var að útskrifast þá skelltum við okkur niðrueftir og fengum loksins að líta augum þetta margumtalaða verk hennar. Ég verð að segja að ég er ekki mikil listaspýra en mér fannst ísskúlptúrinn henna Öglu mjög flottur og ekki síður umbúðirnar sem var plexiglerkassi með frysti. Svo spókuðum við okkur aðeins í bænum og hafði Daníel mjög gaman af öllum mannfjöldanum.

Í dag fórum við Daníel í sund með Jóhönnu, Maríu og Jakob. Þar sem það er svo langt síðan við fórum síðast í sund þá var Daníel vaxinn uppúr sundskýlunni sinni en Jakob var svo góður að lána honum gamla sundskýlu af sér. Við vorum svo djörf að fara í útilaugina þar sem það var ungbarnasundstími í gangi í innilauginni. Daníel var með fína sundhettu og skemmti sér konunglega þar sem hann var að busla eins og brjálæðingur og fylgjast með öllum krökkunum. María var síðan dugleg að hjálpa mér að halda á honum 🙂 Jóhanna spurði Jakob hvort að Daníel mætti ekki fá lánaða sundskýluna hans aðeins lengur og var þá að meina sundskýluna sem Daníel var í. Jakob stökk hins vegar glaður upp og sagði ekkert mál og ætlaði að toga niður um sig skýluna sína!!! Við Jóhanna rétt náðum að stoppa hann af áður en það skein í berann bossann! Svona góður er hann Jakob!

Eftir sundið fórum við í Grasagarðinn þar sem Daníel lagði sig í kerrunni meðan að við hin gæddum okkur á rúnstykkjum og bakkelsi. Litli gaurinn vaknaði síðan og var alveg hreint dáleiddur af gæsunum sem mér fannst á stundum koma alltof nálægt okkur, sérstakelga þar sem þær eru næstum því stærri en Daníel! Það var svo þreyttur lítill strákur sem fór að lúlla í kvöld.

Nýjar myndir komnar.

Svefnleysi

Daníel vaknaði á slaginu 5 í morgun og byrjaði að góla. Ég er mjög þreytt. Ég veit ekki alveg hvað ég er að gera, held ég sé í vinnunni…

Öskur og tunga!

Margt nýtt að gerast hjá peyjanum eins og við má búast. Núna, eftir að hafa nokkrum sinnum bitið hana til blóðs, er Daníel búinn að uppgötva í sér tunguna! Jebb, það er eitthvað þarna fyrir neðan nefið sem hann sér varla en er mjög næmt og skemmtilegt. Hann er semsagt búinn að eyða góðum tíma í að ulla, koma við hana og toga í þennan merkilega hlut undanfarið. Annað skemmtilegt er að Daníel er farinn að nota röddina sína óspart og hún er ekki lengur svo lítil og sæt. Af engri sérstakri ástæðu byrjar hann að öskra: DADADADA!!!!!!! JAAAAJAAAAAJAAAJAAAAA! Og þetta er ekkert smá hátt. Hann lætur líka heyra í sér ef hann er búnn með brauðið eða öll leikföngin eru dottin á gólfið. Ég bíð spennt eftir að flyta í fjölbýlishúsið þar sem nágrannarnir fá að njóta látanna með okkur 🙂

Daníel fékk nýtt leikfang í gær frá Ársæli afa. Það var hvorki meira né minna en stór slökkviliðs-sparkbíll! Þetta vakti mikla gleði og forvitni hjá litla mannin þó hann sé ennþá aðeins og lítill til að sitja á honum einn og óstuddur. Það sem er líka mjöööööög vinsælt hjá Daníel er svona þræða víra-kubba dót eins og er oft á læknastofum. Ég keypti þetta þegar ég var í DK og það er búið að skapa mikla lukku. Annars er Daníel ekkert sérstaklega vandlátur á leikföng.Til að mynda er svitalyktaeyðirinn minn ekkert minna spennandi en þessir svaka þroskaleikföng. Svo þegar hann er komin með leið á honum þá skellir maður bara litríkri hárteygju á hann og þá heldur gleðin áfram. Hver man svo ekki eftir Nivea-dollunni vinsælu? Og svo er það auðvitað greiðan, meikdollan mín og þvottapokinn…. er einhver að sjá munstur í þessu? Já þetta eru allt hlutir úr baðherberginu þar sem að Daníel er oft sprikklandi eins og lítill fiskur á skiptiborðinu og við verðum að hafa ofan af fyrir honum til að ná að skipta um bleyju eða smeygja honum í föt!

Göngutæknin er líka öll að koma til en það fyndnasta er þegar hann vill setjast niður þá ,,,,,,,,,þ.æ(Daníel að skrifa)nnnnnnnnnnnnnnn já eins og ég sagði þá er fyndnast þegar hann vill setjast niður þá sperrir hann bossann útí loftið og POMMP lætur sig detta beint niður! Þetta finnst mér mjög sniðug tækni. Svo er hann farinn að fara á mill hluta t.d. stóla bara alveg eins og Tarzan!

Við erum svo að fara að fá nýju íbúðin í Svarthömrunum afhenta á sunnudaginn í næstu viku. Reikna með að vera síma og netsambandslaus allavegana viku eftir það þannig að ég ætla að reyna að skella inn myndum núna bráðulega áður en við flytjum. Þá fær Daníel líka sér herbergi…. spennó!

Komin frá Danmörku

Þá er maður loksins komin heim aftur og mikið svakalega er það gott að geta knúsað Daníel og auðvitað Einar líka aftur. Það er alveg hræðilegt að fara frá í miðjum þroskakipp eins og ég gerði. Daníel er bara allt annar strákur. Hann er orðinn svo svakalega duglegur að labba með fram öllu og alltaf að uppgötva eitthvað nýtt til að leika sér með, okkur til mikillar gleði (einmitt!). Mér finnst eins og ég hafi verið í burtu í heilann mánuð!

Nú er Daníel líka farinn að sofa alla nóttina (7,9,13) en hins vegar farinn að vakna alltaf kl.6 og stendur og gólar. Ég get nú ekki sagt annað en að ég hlakka til að flytja í nýju íbúðina þar sem Daníel verður settur í sérherbergi. Þá kannski fáum við foreldrarnir að sofa aðeins lengur í það minnsta 🙂

Naflaslit

Fórum til skurðlæknisins í fyrradag og hann var sammála okkur um að naflaslitið væri mikið en hann vildi samt ekkert gera í þessu eins og er. Læknirinn sagði að það væri mjög, mjög sjaldgæft að garninir klemmdust á milli og þetta mætti bíða þar til hann væri 4-5 ára en samt bara fylgjast með þessu. Ég var fegin að vera bara búin að fá botn í málið og álit sérfræðings. Annars er bara lítið að frétta nema að ég er að fara frá strákunum á föstudaginn og til Danmerkur að heimsækja Láru mína. Það verður erfitt að slíta sig frá þeim en ég held að maður hafi bara gott af smá húsmæðraorlofi 🙂

Sýking

Jæja þó svo að læknirinn frá læknavaktinni fann ekkert athugavert við Daníel í morgun þá var okkur samt ekki rótt. Þegar ég kom heim í hádeginu til að taka við vaktinni af Einari þá var Daníel kominn með 40,4 stiga hita þrátt fyrir að hafa nýlega verið búinn að fá stórann skammt af hitalækkandi lyfi. Svo var hann líka að anda ótt og títt og komið mikið slím í augun. Ég fór beint í það að hringja útum allann bæ (fannst mér) með Daníel organdi í einni hendinni og símann í hinni. Ég vil hér með lýsa rosalegri óánægju með 118 eða “Já” eins og það heitir víst. JÁ-SMJÁ segi ég! Þessi gagnslausa þjónusta gerði ekkert annað en að eyða tíma mínum meðan að sonur minn þjáðist með því að svara ekki í símann eða hreinlega að það slitnaði sambandið hvað eftir annað! Þar sem ég átti erfitt með að leita að númerum á netinu vegna fyrrgreindra aðstæðna þá þurfti ég að treysta á minnið og endaði á að hringja í aðalnúmerið á landsspítalnum og bað um að fá samband þaðan við bráðamótöku barna á Hringnum. Þar var fólkið mjög almennilegt og sagði okkur að koma með hann niður eftir. Þannig að Einar stoppaði stutt uppí Kópavogi og við rukum af stað uppá spítala. Þar var Daníel mældur í krók og kima, tekin röntgen og blóðprufa og skoðaður á alla kanta!

Niðurstaðan var að Daníel er með sýkingu í nefgögngunum eða þarna á bakið þannig að allt er stíflað. Svona lítil kríli eru víst ekki komin með almennilega þroskaðar kinnholur og ráða illa við mikið kvef. Þess vegna var farinn að koma gröftur í augun. Það mældist líka eitthvað bólguefni í blóðinu sem studdi þessa sjúkdómsgreiningu. Þannig að við vorum send heim með uppáskrift fyrir sýklalyfjum og nú vonum við bara það besta. Það er óhætt að segja að síðustu dagar eru búnir að taka mikið á þessa fjölskyldu en þó einna mest á þann litla sem má minnst við því.