Author Archives: karen

6 vikna skoðun

Fórum með Daníel í 6. vikna skoðunina og er strákurinn orðinn rúm 5 kg og 58 cm. Ekki að furða að hver flíkin á fætur annarri er að verða of lítil og á leiðinni á eftirlaun. Ég held ég verði að fara yfir fatahrúguna í kvöld og taka út það sem er of lítið og fara að taka uppúr kassanum sem ég merkti “eldri” og skellti í geymsluna. Fyndið, ég átti einhvern veginn ekki von á því að hann myndi stækka svona fljótt!

Uussssss

uussssss….í kvöld erum við Einar að byrja að venja Daníel á að fara snemma að sofa og sofa alla nóttina. Við lögðum hann klukkan hálf átta og hann er núna búinn að sofa í rúma þrjá tíma. Okkur kvíðir dáldið fyrir nóttinni því við vitum hvað bíður okkar í nótt… og næstu nætur… jafnvel vikur……

Tómas skírður

Fórum í skírn Tómasar í gær. Daníel stóð sig mjög vel á meðan á skírninni stóð og var ekki með nein læti. Hann hins vegar bætti það upp með því að pissa og gubba á spariföt okkar beggja, Einar slapp 🙂 . Athöfnin var mjög falleg og það var rosalega skemmtilegt þegar bræður hennar Unnar spiluðu saman á gítar og sungu fallega sálma og lög (uppáhaldið mitt var Beautiful boy).

Annars er Daníel að stækka og stækka og sífellt fleiri föt sem þarf að leggja á hilluna og það sem meira er þá er hann kominn uppí næstu bleyjustærð!

Nú er Daníel líka farinn að brosa greinilega þegar maður er að leika við hann og hann er líka mjög duglegur í hálsæfingunum. Hann er líka alltaf að vera sterkari í fótunum og er duglegur að sparka í allt sem kemur nálægt þeim mér til ómældrar ánægju þegar ég er að reyna að gefa honum liggjandi uppí rúmi. Jæjja litli kallinn er vaknaður og er að “biðja” um þjónustu 😀 .

Fyrsta pössunin

Ekki mikið spennó að segja frá þessa dagana nema að Daníel fór í pössun í fyrsta skipti til Hrefnu ömmu og virðist bara hafa líkað það mjög vel. Hrefna amma hefur greinilega haft gaman af því að passa litla ömmustrákinn sinn þar sem stuttu síðar barst okkur tölvupóstur þar sem við vorum hvött til að kíkja meira út og um leið boð um að passa á meðan 😉 .

Annars langar okkur bara að þakka kærlega öllum vinum og kunningjum fyrir hlýjar kveðjur og góðar gjafir. Gaman að vita líka hvað margir fylgjast með honum Daníel hérna í gegnum heimasíðuna 🙂 .

Come on, vogue!

Come on, vogue ! Let your body move to the music!

Þetta er alveg í uppáhaldi hjá Daníeli þessa dagana eða ekki lagið sko heldur dansinn sem fylgir því. Hann er sko alveg með handahreyfingarnar á hreinu og er duglegur að sýna okkur (jafnt dag sem nótt).

Þar sem að strákurinn er að taka vaxtarkipp núna þá drekkur hann rosalega mikið þessa dagana eða á ca. 1-1 og hálfs tíma fresti og þar sem Einar er því miður ekki gæddur þeim kosti að hafa mjólkandi brjóst (já, ég er búin að biðja til guðs) þá er nánast ómögulegt fyrir mig að fara út fyrir hússins dyr.

Annars hafa tvær nýjar íþróttagreinar verið kynntar til sögunnar í vikunni af honum Daníel; annars vegar er um að ræða hið skemmtilega “brjóstamaraþon”, sem gengur út á að reyna á þolinmæði móður sinnar og sjá hvað maður kemst upp með að hanga lengi á brjóstinu, og hins vegar “lang-kúkur”, sem gengur út á að spýta nr.2 eins langt frá rásmarkinu og mögulegt er meðan á bleyjuskiptingum stendur. Ég er ekkert sérstaklega hrifin af hvorugri íþróttinn enda ekki þekkt fyrir að vera mikil íþróttamanneskja.

Í gær fórum við í heimsókn til Völu og Hjalta til að kíkja á Jökul. Hann Jökull er sko alveg pínulítill miðað við risann hann Daníel (bara 10 dagar á milli) en munurinn leynist ekki í lengdinni heldur í holdarfari. Daníel er nefnilega algjör bolla miðað við vin sinn hann Jökul og hef ég því verið mikið að spá í að skipta yfir og fara að framleiða léttmjólk handa drengnum. Annars var þetta dáldið furðuleg heimsókn þar sem við Vala sátum bara í sófanum og vorum eiginlega allann tímann að gefa strákunum okkar. Síðan þakkaði Daníel fyrir sig með því að æla smá í sófann en Vala og Hjalti tóku það nú ekki nærri sér og sögðu að það hefði margt verra farið í þennan sófa síðan Jökull kom til sögunnar 😉 .

Eftir heimsóknina í Vegghamrana fórum við til pabba þar sem Daníel spreytti sig í “lang-kúk” og tókst að ná góðum 50-60 cm sem náði vel út fyrir allar varnir sem ég var búin að setja upp. Pabba mínum fannst þetta mjög skondið meðan að við foreldrarnir vorum ekki eins hrifnir meðan við vorum að þrífa teppi og fleira. Meðan á þrifunum stóð þá toppaði litli kallinn þetta og bætti við smá Golden-shower tilþrifum við. Daníel Máni fær því fullt hús stiga fyrir gærdaginn og það er spennandi að fylgjast með hvað hann gerir næst!

2 – 15

Staðan er 2-15 Daníel Mána í vil í Golden-shower pissukeppninni sem fer fram daglega á skiptiborðinu. Ég er bara nokkuð ánægð með þetta þar sem Daníel er mjög laginn við þetta og sannur keppnismaður. Hins vegar hefur Einar ekki gripið eina einustu sendingu frá honum þannig að í rauninni má segja að staðan sé 2-0 mér í vil!

Ljósan kom í gær og vigtaði strákinn og hann er búinn að þyngjast um 150 gr. eða samtals um 250 gr. síðan á endurskoðuninni sem var 20.júni. Þetta hljómar alveg fáránlega lítið en ef maður hugsar þetta í prósentum þá er hann búinn að þyngjast um…ca.6.25% og ef maður hugsar þetta út frá sinni eigin þyngd….

Fórum í dag og keyptum nýtt sling eða svona burðarboka sem maður ber barnið í framan á sér. Einar ákvað semsagt að prufukeyra þetta í dag og ég get ekki sagt annað en að það hafi verið mjög fyndið (sorry Einar). Fyrir ykkur sem hafið séð myndina Meet the Fockers þá minnti þetta mig óneitanlega á senuna þar sem Robert De Niro er með belti með gervibrjósti framan á sér!!! Einar tók þetta nýja hlutverk sitt mjög alvarlega og var ekki mikill hlátur í huga þar sem hann átti í erfiðleikum með að treysta burðarpokanum í fyrstu og hélt það vel við Daníel að hann hefði getað sleppt því að hafa pokann. En þetta vandist fljótt og þessir pokar eru bara hreinasta snilld!

2 vikna

Jæjja dagarnir líða og í dag er litli strákurinn okkar orðinn tveggja vikna gamall! Ótrúlegt hvað tíminn er fljótur að líða. Vorum einmitt að skoða síðuna hjá vinafólki okkar, Völu og Hjalta, sem voru að eignast lítinn strák 23.júní. Við stóðum sjálf okkur að því að vera að segja: “já ég man eftir þessu” og “já gulusólbaðið” eins og það væru mörg ár síðan við stóðum í þessu öllu og værum þvílíkt sjóuð. En það er nú samt þannig að maður er ótrúlega fljótur að læra inná þessi litlu kríli og það er allt annað að sjá til manns núna en þegar hann var settur fyrst á bringuna á mér og ég þorði varla að hreyfa við honum, enda kunni ég og vissi ekkert!

Í gærkvöldi ákváðum við Einar að það væri tími til kominn að kynna litla guttann fyrir snuðinu. Við höfum beðið með það hingað til vegna þess að hann var að læra að taka brjóstið almennilega en núna er hann orðinn meistari í því, litli mjólkur-strumpurinn, og því óhætt að prófa snuðið. Þetta gekk dáldið brösulega í byrjun en hann er að læra inná þetta smám saman og farinn að kunna að meta snuðið. Það gerist þó stundum að hann krækir í snuðið með litlu puttunum og kippir því óvart út úr sér og þá er sko voðinn vís! Við foreldrarni getum lítið hjálpað þar sem við liggjum í hláturskrampa yfir hamförunum hjá syni okkar. Maður fær nú stundum smá samviskubit yfir því hvað maður er mikið að hlægja og gera grín að stráknum en það sem hann tekur stundum uppá er alveg óborganlegt. Eitt af því fyndnara er þegar verið er að skipta um á honum og hann sparkar í viðkvæma svæðið neðan á sér og öskrar úr sér lungun og í öllum hamagangnum þá sparkar hann stundum aftur!!! Hvernig er hægt að hlægja ekki að því?!?!

Endurskoðun

Fórum í endurskoðunina í dag og lilti guttinn stóðst öll próf með prýði! Hann var meira að segja bara rétt undir fæðingarþyngdinni sinni (80 gr.)þrátt fyrir að hafa lent í basli í byrjun með brjóstagjöfina. En hann er farinn að taka brjóstið rétt núna þannig að öll þessi þolinmæðisvinna er að borga sig og það er alveg yndisleg tilfinning 🙂 .

Jæjja það er verið að kalla á mig 😉 .

Fyrstu dagarnir

Það er alveg ótrúlegt hvað tilveran breytist hjá manni við að eignast barn. Til að byrja með hefur allt tímaskyn verið tekið úr sambandi á þessu heimili, hápunktar dagsins eru rop og prump og bleyjuinnihald er eitt aðalumræðuefnið! Til að toppa þetta allt saman þá angar íbúðin okkar af dísætri brjóstamólkurlykt 😉 . Það er ekki þar með sagt að okkur leiðist tilveran og svefnleysi er fljótt að venjast 😉 .

Strákurinn er að hressast með hverjum deginum en það var óttast um tíma að hann væri að fá gulu og ekki bætti úr skák að hann er búinn að vera latur að drekka. En það var gerð blóðprufa í dag og hann er kominn langt undir öll hættumörk og því ástæðulaust að vera að fylgjast lengur með þessu. Nú er hann líka farinn að vera meira vakandi og farinn að láta heyra í sér af og til sem er ekkert nema gleðiefni fyrir okkur þar sem við höfum varla heyrt hann gráta almennilega fyrr en núna.

Annars er lífið farið að færast í aðeins eðlilegra horf núna og við erum farin að vera afslappaðri og öruggari í foreldrahlutverkinu. Jæjja það er best að fara að elda einhvern matarbita, við foreldrarnir verðum líka að fá eitthvað að borða.