Author Archives: karen

Vigtun

Jæjja fórum í vigtun á mánudaginn og Daníel er loksins farinn að þyngjast eitthvað af viti. Hann vó 6.610 kg sem er 250 gr aukning á 2 vikum. Við erum bara stolt af litla kallinum og hann nær núna að halda sér á meðalkúrfunni. Ég lét líka lengdarmæla hann og hann er langur eins og pabbi sinn. Hann var 67 cm og er í næstu kúrfu fyrir ofan meðalkúrfuna 🙂 .

Annars var Einar einum of fljótur á sér með að óska sér góðs nætursvefns. Daníel tók bara allt í einu uppá því að vera brjálaður á nóttunni og nóttin í nótt var sú versta sem við höfum upplifað! Við sváfum ekki meira en hálftíma til þrjú korter í senn. Ég er að spá í því hvort það gæti verið eitthvað að kallinum, hann er reyndar kvefaður en ég er búin að þreifa góminn allan vel og vandlega og ekkert bólar á tönnum.

Svo í morgun mátti ekki leggja hann niður enda var hann dauðþreyttur eftir bröltið í nótt en sefur núna sæll og glaður úti í vagni. Það er bara verst að við foreldrarnir getum ekki leyft okkur þennan lúxus að lúlla svona úti í vagni líka eftir svona nótt 😉 .

Kommentakerfi

Jæjja, komið nýtt kommentakerfi fyrir ykkur litlu rúsínur sem eruð að fylgjast með okkur. Sá þetta á barnalandi en mér var nú samt búið að detta þetta í hug þó nokkru áður og fékk svo Einar til að redda þessu 🙂 .

Annars er Daníel ekkert að fýla eldamennskuna mína en er alltaf til í Gerber-krukku… snemma beygist krókurinn!

LOKSINS! LOKSINS!

Jæjja þá er síðan loksins komin aftur í gang eftir langt “frí” skulum við kalla það. Nei, það sem gerðist er að tölvan hjá Hrefnu og Agli, þar sem síðan er geymd, hrundi fyrir nokkru og þar sem við erum ekki með borðtölvu sem er sítengd við netið þá var ekkert annað að gera en að hafa bara síðuna í pásu. En svo núna um daginn þá fór Einar (snilldar eiginmaðurinn minn) og færði síðuna eitthvert og nú er allt í gúddí.

En það er fullt búið að gerast á þessum tíma og Daníel er alltaf að stækka. Reyndar er hann ekki alveg að stækka nóg og er aðeins búinn að þyngjast um 460gr á síðustu 6 vikum. Ég fór með hann semsagt í vigtun uppá heilsugæsluna í gær og þá vó hann 6,360 kg sem er nú ekki mikið fyrir 4 mánaða gutta og hann er alveg búinn að taka sveig á vaxtarkúrfunni. Ég er nú reyndar búin að vera að gefa honum pínu ponsu graut í hádeginu og stundum á kvöldin og stundum smá perumauk en nú sagði hjúkkan að hann þyrfti bara að fá meira! Bara gjöra svo vel að gefa barninu að borða og hana nú! Ég þurfti sko ekki að láta segja mér þetta tvisvar og þaut beinustu leið út í búð og keypti nokkrar gerber krukkur og epli, perur og banana. Planið er semsagt að gefa honum ávaxta- eða grænmetismauk í hádeginu og svo hrísmjölsgraut á kvöldin og svo fær hann auðvitað bara mjólkina sína eins og venjulega. Mér finnst þetta svo spennandi að ég verð að hemja mig í gjöfunum. Mér finnst svo spennandi að leyfa honum að smakka mismunandi bragð og þykkleika að ég er alveg að missa mig hérna en það er talað um að prófa alltaf bara eina tegund í einu í nokkra daga. Hann er semsagt búinn að prófa peru- og gulrótarmauk og svo núna í hádeginu kartöflustöppu. Hann var voða hrifinn af perumaukinu (enda dísætt), fannst gulrótarmaukið ekkert rosalega spennó en lét sig hafa það en kartöflumaukið fannst honum sko vont! Ojjjjj! Ég sem hafði svo mikið fyrir þessu að sjóða þetta og stappa og blanda pínu matarolíu út í og svo meira að segja blandaði ég smá brjóstamjólk en af grettunum að dæma á honum Daníel þá fór ekkert milli mála að þetta var vont! Jæjja þannig að kartöflustappan bíður bara betri tíma. Annars skil ég hann ósköp vel, ekki fannst mér þessi kartöflustappa góð og kýs perumaukið framyfir hana anytime. En við verðum bara að sjá hvort að hann þyngist ekki eitthvað af þessu enda hlýtur hann að gera það því hann er eins og botnlaus tunna. Það er bara ég sem er svo mikill hænuhaus að þora ekki að gefa honum meira.

Svo loksins dröttuðumst við foreldrarnir að kaupa almennilegt leikteppi handa stráknum og hann er svooooooo hrifinn af því og unir sér þar sæll og glaður. Það sem er mest spennandi núna er spegill sem er festur í einu horninu og hann Daníel er svo hrifinn af stráknum sem er í speglinum að hann horfir á hann alveg fram eftir öllu og þar til hann sofnar! Svo er þessi spegill svo spennandi að Daníel er meira að segja tilbúinn að læra að snúa sér af bakinu yfir á magann til að komast nær. Þannig að nú er þetta aðalsportið fram og til baka, fram og til baka.

Varðandi myndir þá koma þær vonandi inn fljótlega enda höfum við ekkert hætt að taka þær þó svo að síðan hafi verið niðri. Málið er það að eftir að við fluttum þá höfum við ekki komið ADSL-inu upp. En ég lofa að setja þetta í algjöran forgang hjá mér og þær verða örugglega komnar inn fyrir helgi.

Svefn

Daníel svaf til kl.5 í nótt og fékk þá að súpa og svo svaf hann aftur til hálf 8. Við foreldrarnir erum úthvíld og mjög ánægð. Það er ekki skrítið að Daníel svaf svona vel endar var hann búinn að streitast við að fara að lúlla í allann gærdag en hélt síðan ekki lengur út og sofanaði í pössuninni hjá afa og ömmu. Þegar við Einar komum svo að sækja drenginn þá vorum við mjög hissa að það skyldi enginn koma til dyra þegar við dingluðum. Þannig að við dingluðum aftur og enn kom enginn. Endaði á því að við gengum inn og komum að Agli afa og Hrefnu Ömmu steinsofandi uppí sófa fyrir framan sjónvarpið og Daníel lá steinsofandi í fanginu hjá ömmu sinni. Þetta var svo sætt að við tókum okkur smá stund í að dást aðeins að þeim og tókum meira að segja mynd sem verður kannski birt hérna von bráðar.

Í dag er Daníel síðan búinn að sofa í 1 og hálfan tíma í hádeginu, sem er mjög gott á okkar mælikvarða. Hann er síðan búinn að vera sofandi núna í klukkutíma (jibbí!) og ég lét hann bara sofna sjálfan út frá gólunum í sjálfum sér. Ég verð að viðurkenna að það var mjög erfitt að fara ekki inn til hans en þar sem hann var ekki að væla heldur bara að “góla” þá lét ég það vera og bara mjög fegin. Vonandi heldur þetta svona áfram 😉 .

Einar farinn að vinna

Jæjja þá er Einar farinn að vinna í Libra og við Daníel erum heima á daginn. Ég verð nú að viðurkenna að þetta var dáldið erfitt til að byrja með en það tók bara nokkra daga að venjast þessu og nú er þetta bara allt komið í vana. Daníel er því miður ekki nógu duglegur að sofa á daginn og nú er hann meira að segja farinn að vakna í vagninum á ferð og þá eru ekki mörg úrræði eftir. Ég held þó áfram að reyna að koma honum í rútínu og ég er ekki frá því að þetta sé farið að bera einhvern árangur. Vonandi verður þetta þannig að hann sefur kannski í 1 og hálfan til 2 tíma í senn og þá get ég kannski kíkt pínu í skólabækurnar. Eins og er þá get ég bara lært um helgar og það er dáldið leiðinlegt að vera frá Einari og Daníel akkúrat þegar við getum gert eitthvað skemmtilegt saman.

Við Vala erum að reyna að vera duglegar að hittast og svo er ég búin að prófa að fara á tvo mömmu-morgna í Háteigskirkju og það er fínt en ég er samt yngst í hópnum og þetta eru mikið miðaldra heimavinnandi konur þó að að sjálfsögðu er þetta allur skallinn þarna. Daníel hefur voðalega gaman af því að sjá alla krakkana þarna og lætin og litadýrðin heilla hann alveg rosalega.

Ég fór með Daníel í vigtun og mælingu á heilsugæslustöðina á mánudaginn og þá er hann orðinn 6,1 kg sem þýðir að hann er ekki búinn að þyngjast nema um 100 gr á viku sem er ekki nógu gott. Hjúkrunarfræðingurinn sagði samt að þetta myndi sleppa af því að hann er svona kvefaður en ég á að koma aftur með hann eftir 2 vikur í vigtun.

Ferðasagan

Jæjja þá er maður kominn heim á klakann eftir mjög skemmtilega ferð til Póllands með TM-Software. Þetta verður mjööööög löng færsla þannig að þeir sem nenna ekki að lesa þá var þetta svona: Fórum út, skemmtum okkur vel og komum heim á sunnudagskvöld.

Fyrir þá sem nenna að lesa aðeins þá kemur sagan hérna.

Lögðum af stað að heiman á fimmtudagsmorgunn kl.6 og héldum að við værum svo tímanlega í því en þegar við komum inn í flugstöðvarbygginguna þá mætti okkur lengsta röð sem ég hef séð síðan áður en flugstöðin var stækkuð! En þetta gekk allt tiltölulega hratt og greitt fyrir sig sem betur fer. Það er svo fyndið að þegar maður er með svona lítinn sætann gutta með sér þá verður maður bara “instantly popular”. Það koma bókstaflega allir uppað manni (sérstaklega konurnar) og byrja: jiiiiiiiiiiiii hvað hann er sætur, hvað er hann gamall? Er hann að ferðast í fyrsta sinn? Ohhhhhhh…. svona ungur ferðalangur! He, he litli heimsborgarinn! Og svo vorum við þekkt sennilega af öllum hópnum sem “unga parið með barnið”. En þetta var mjög skemmtilegt (pínu þreytandi) og maður fékk þarna tækifæri til að kynnast fullt af fólki.

Daníel var rosalega góður á leiðinni út og fékk að drekka í flugtakinu og lendingunni. Hann svaf nú eitthvað í fanginu á okkur til skiptis en var líka bara vakandi að hlægja og brosa og gjörsamlega að bræða flugfreyjurnar og hina farþegana í kringum okkur.

Við gistum á Radison SAS hótelinu í Varsjá sem er 5 stjörnu! Þegar við áttum síðan að bóka okkur inn þá vorum við mjög aftarlega í röðinni og aumingja Daníel búinn að vera með sömu bleyjuna hátt í 5 tíma og þar að auki búinn að gera nr.2 uppá bak. Þá kom kona starfsmannastjórans, held ég, og sagði okkur að fara fremst og að allir myndu skilja það og við gerðum það þannig að við komumst fljótt uppá herbergi til að létta á litla stráknum. Ég hef aldrei gist á svona fínu hóteli og þegar við komum uppá herbergi þá sáum við okkur til mikillar undrunar og gleði að þar var barnarúm! Þegar við vorum búin að koma okkur fyrir á hótelinu kom frændi minn að sækja okkur og við fórum í matarboð til móðurfjölskyldu minnar. Þau voru mjög spennt að hitta Daníel og þar fengum við frábæran mat auk seinbúinna brúðkaups- og skírnargjafa.

Þarna úti var 27 stiga hiti þegar við mættum og klukkan hálf 10 um kvöldið þegar við vorum að fara uppá hótel var ennþá um 20 stiga hiti! Ég held að hitinn hafi ekkert farið neitt illa í litla kallinn fyrir utan það að hann var dáldið latur að drekka. En svo þegar ég reyndi að plata hann til að drekka soðið kælt vatn í pela, af því að ég var hrædd um að hann væri ekki að fá nægan vökva, þá var hann fljótur að spýta því út úr sér. Svo fór auðvitað svefnrútínan hjá honum beinustu leið út um gluggann þar sem við vorum allann daginn eitthvað að þvælast og hann þurfti að láta sér duga að lúlla í regnhlífakerrunni á daginn. Við vorum ekki mikið að versla en á föstudeginum fórum í stærstu barnaverslun landsins sem er á 5 hæðum! Það vildi svo skemmtilega til að það var útsala í gangi þarna og við gerðum þvílíkt góð kaup. Við vorum aðalega að versla föt í stærri stærðum og svona ýmislegt sem verður nytsamlegt á næstu mánuðum. Það er ekki fyrr en maður fer út að maður sér hvað barnaföt eru dýr heima á Íslandi.

Á laugardagskvöldið var árshátíðin og þá fórum við með Daníel í pössun til fjöskyldunnar. Árshátíðin var mjög skemmtileg og við lentum á frábæru borði. Við fórum þó snemma heim þar sem maður er ekki alveg rólegur að skilja litla barnið sitt eftir í stórborg þó það sé hjá fjölskyldu. Daníel var mjög góður í pössuninni þó svo að hann hafi bara séð þetta fólk einu sinni áður 🙂 .

Sunnudeginum eyddum við síðan í risastóri verslunarmiðstöð sem er ca. 4 sinnum Smáralind og bara á röltinu í görðum borgarinnar. Á heimleiðinni fengum við síðan að fara fram fyrir alla röðina á tékk-inn-inu af því að Daníel var orðinn eitthvað pirraður. Í fluginu á leiðinni heim fengum við síðan auka laust sæti á milli okkar þannig að við gátum lagt Daníel niður og hann svaf alla leiðina heim í rúma 4 tíma, algjör lúxus!

Þegar við svo lentum á Íslandi þá tók Inga Magga frænka á móti okkur í flugstöðinni og það var ekkert smá næs að sjá kunnuglegt andlit eftir langt ferðalag.

Í heildina þá var þetta mjög skemmtileg ferð þá það hafi auðvitað verið strembið að hafa Daníel með því það þarf auðvitað að taka tillit til hans við hverja einustu ákvörðun en ég er mjög fegin að hafa tekið hann með enda hefði ég aldrei getað farið frá honum í 4 daga! Ég held að Daníel hafi líka bara skemmt sér mjög vel sérstaklega þar sem hann var mikið í kerru sem snéri fram (aldrei þessu vant) og fékk því að fylgjast með öllu mannlífinu. Jæjja, ég held að þetta sé gott í bili og við ætlum að reyna að setja inn einhverjar myndir í kvöld.

Á leið til Póllands

Jæjja þá erum við fjölskyldan að leggja af stað á morgun til Póllands þar sem er 27 stiga hiti “as we speak”. Allt er klárt, Daníel er búinn að fá passann sinn og “flugmiðarnir” eru komnir í hús. Það eina sem er að er það að á passanum hans Daníel stendur Drengur Einarsson en á flugmiðanum stendur Daníel Máni. Það verður auðvitað ekkert mál að útskýra þetta hérna heima en ég er sko búin að undirbúa mig undir vesen þarna úti en við verðum bara að bíða og sjá.

Við erum orðin rosalega spennt en það er búið að fullvissa mig um að það eigi ekkert að vera neitt mála að ferðast með börnin meðan að þau eru svona lítil. Ég er samt alveg að fara yfirum þegar ég er að hugsa um hvað maður þarf að taka með en maður verður að muna að þetta eru bara 4 dagar og þetta reddast allt því það eru eftir allt saman líka til smábörn í póllandi og ef eitthvað gleymist þá er bara hægt að redda því þar 😀 .

Alltaf að stækka

Það er víst kominn tími til og óumflýjanlegt að sætta sig við það að litli strákurinn er ekki eins lítill og hann var fyrst. Það er semsagt komið að því að fara að fara yfir fataskúffuna og tína úr föt sem Daníel er vaxinn upp úr! Þetta er svo skrítið að hugsa til þess hvað hann er búinn að stækka mikið á stuttum tíma. Hann hefur varla farið í sumt nema kannski einu sinni til tvisar og sumt fór hann nú aldrei í þar sem það var of lítið þegar hann fæddist. Annað sem þarf að skipta um eru bleyjurnar þar sem hann er óðum að nálgast 6 kílóin.

Annars er okkur bara farið að hlakka mikið til að fara til Póllands þann 8.sept og ég er rosalega fegin að það var ekki farið fyrr af því að það er alltaf brjálaður hiti þarna á sumrin sem leggst ekki vel í svona litla unga. Hitastigið þar núna er svona í kringum 20 stig sem er bara fínt. Svo erum við að fara að leigja regnhlífakerru hjá BabySam sem verður þægilegt að kippa með sér hvert sem maður fer.

9 vikna skoðun

Fórum með Daníel í 9 vikna skoðun síðasta fimmtudag og hann er orðinn rúm 5,6 kg og tæpir 60 cm. En núna er hann víst að fara að slaka á lengdinni og er að fara að stækka meira á þverveginn eins og aðrir fjölskyldumeðlimir!
Annars erum við búin að sækja um vegabréf fyrir strákinn fyrir ferðina út 8.sept nema hvað að þá kom í ljós að hann heitir ennþá Drengur Einarsson í þjóðskránni. Skýringin á þessu er sú að kirkjan sendir inn gögnin alltaf um mánaðarmót þannig að hann mun heita Drengur allavegana í viku í viðbót. Við spurðum konuna í vegabréfaútgáfunni hvað væri gert í svona málum og hún sagði að þetta væri bara allt í lagi en það fyndna er að passinn gildir í 5 ár! Hún ráðlagði okkur nú að sækja um nýjan passa næst þegar við færum út en ég held ég ætli alveg að sleppa því og sjá hvort og hversu lengi ég kemst upp með það 😀 .

STÓRFRÉTTIR!

Það tilkynnist hér með að þriðjudaginn 2. ágúst kl.18:03 (semsagt rétt áðan) snéri Daníel sér við af maganum yfir á bakið! Þetta eru stórtíðindi hérna á okkar heimili og mér finnst verst að ég get ekki gefið Daníel einhver verðlaun þannig að hann fékk bara stórt knús frá okkur í staðinn. Það getur vel verið að hann hafi getað gert þetta fyrr ef við hefðum gefið honum tækifæri til þess því við höfum alltaf bara látið hann liggja á grjónapúðanum hingað til þar sem hann er með viðkvæman maga og ælir oft. En héðan í frá verður hann bara látinn liggja á maganum sama hvað ælir og vælir!

Daníel er því miður ekki mjög duglegur að sofa og er miklu meira fyrir “power napping” eins og fólkið í The apprentice. Power napping henntar okkur Einari því miður ekki eins vel og honum Daníel og erum við alltaf að vona að hann gleymi sér og sofi aðeins lengur næst.