Author Archives: einar

Karíus og Baktus

Í dag leyfðum við Ellen að hlusta á Karíus og Baktus í fyrsta skiptið. Því miður hafði iPodinn einhvernveginn fengið þetta allt í vitlausa röð, þannig að þetta var mjög ruglingslegt en hún hlustaði samt með áhuga. Okkur fannst þetta hið besta mál að hún hlustaði á þetta en svo þegar kom að hádegismatnum sagði hún okkur að hún ætlaði aldrei aftur að borða sykur. Hún ætlaði heldur ekki að borða páskaeggið sitt eða Disney Sjov nammi nokkurn tímann framar. Svo færðist þetta uppá næsta stig þar sem hún ásakaði okkur um að neyða þau til að borða nammi meðan við borðuðum ekki nammi sjálf. Þarna var hún orðin mjög fúl yfir þessu öllu saman.

Töluðum ekki meira um þetta í bili en svo um eftirmiðdaginn þegar þau fengu hafrakex minntist Daníel að sjálfsögðu á að það væri nú sykur í hafrakexi og þá vildi Ellen alls ekki borða það og þetta endaði allt með svakalegu grátkasti hjá Ellen og svo var Daníel í algjörum mínus því að hún hafði orðið svona leið eftir það sem hann hafði sagt. Hún var reyndar mjög þreytt, þannig að þetta hefði kannski ekki orðið alveg svona dramatískt á öðrum degi.

Loka dramakast dagsins kom svo meðan við vorum að horfa á Olsen Banden um kvöldið. Hún var búin að bursta tennur og svo kom Karen með snakk og við sögðum að við gætum bara burstað tennurnar aftur. Nei, það var alveg ómögulegt því það er svo þreytandi að bursta tennur, þannig að lokum enduðum við á að geyma snakk handa henni þangað til á morgun.

Þannig að: Karíus og Baktus, nei takk!

Vor

Vorið er komið hérna í Danmörku með endalausum frídögum. Store bededag, Kristi Himmelfarts dag, 2. pinsedag, grundlovsdag. Það eru frídagar í næstum hverri viku, sem lætur tímann líða ennþá hraðar en venjulega.

Ellen er orðin duglegri að fara á leikskólann á morgnana. Það hefur verið erfitt fyrir Karen að skilja hana eftir á morgnana, en nú er komin venja að hún fær að halda í hendina á einhverjum fullorðnum þegar Karen fer og þá er hún sáttari. Hún leikur heilmikið með eldri stelpunum á leikskólanum og er almennt mjög sátt við leikskólann, fyrir utan morgnana. Hún lenti í smá slysi útí garði fyrir nokkrum vikum, var að leika sér í grindunum sem eru þar, en datt framfyrir sig og fékk högg á efri vörina. Fór að hágráta og vörin stokkbólgnaði, og svo á næstu dögum á eftir kom í ljós að önnur framtönnin er dauð, og er núna orðin mjög dökk. Leiðinlegt, en svosem ekkert við því að gera.

Daníel er mjög duglegur í skólanum, duglegur að lesa og sérstaklega duglegur í stærðfræði. Hann er oft að pæla í öllu mögulegu, spyr t.d. uppúr þurru “Pabbi, hvað eru 5 sinnum 15”? og margt fleira. Hann er líka búinn að vera í skáknámskeiði í skólanum og hefur gengið vel þar. Allt svona lógískt virðist liggja vel fyrir honum, stærðfræði, skák, Sudoku o.s.fv. Hann fékk nýja súpertöffaraklippingu fyrir nokkrum, svona feitan hanakamb og er hæstánægður með hana. Karen rakar reglulega hliðarnar til að halda því við. Strákarnir í skólanum ætluðu varla að trúa því að mamma hans gæti gert svona töff klippingu og voru mikið að spurja hvað það hefði kostað 🙂

Daníel búinn að missa fyrstu tönnina.

Stór dagur í dag. Daníel missti fyrstu barnatönnina sína, hægri framtönnina í neðri góm. Hún er búin að vera laus nokkuð lengi, og tönnin við hliðina er líka laus. Í dag var hún svo alveg að losna og Karen hjálpaði aðeins til við að ná henni endanlega út. Daníel var mjög stoltur og fannst mjög skrýtið að finna með tungunni þar sem tönnin hafði verið. Nú er hann mjög spenntur að setja hana undir koddann sinn og fá 10 kr, sem er einmitt nóg til að kaupa fótboltapakka.

Jólin eru búin að vera mjög fín hjá okkur, ég er í fríi og við höfum tekið því rólega saman. Vorum heima á aðfangadag, fórum svo til Öglu og Ragga á jóladag, þar sem Atli og Selma voru líka, og fengum loks Svönu og Atla í afganga á annan í jólum. Ellen og Daníel fengu fullt af spennandi jólagjöfum, Daníel fékk borðfótboltaspil frá okkur, Star Wars spil frá Ellen, mörg spil saman frá afa og ömmu og  fær svo hjól frá Ársæli afa og okkur. Ellen fékk allskonar prinsessudót, og fékk svo hjól frá okkur. Það var gamla hjólið hans Daníels sem við vorum búin að taka í gegn. Við settum stjörnu og fiðrildalímmiða á það, barbie prinsessu körfu og bjöllu, og bleikan lás. Hún var súperánægð og gat varla beðið eftir að komast út að hjóla á jóladag.

Ellen á nýja hjólinu

Næst á dagskrá er svo gamlárskvöld. Við verðum með veislu fyrir fjölskylduna, þetta verður síðasta kvöld Atla og Selmu hérna þannig að það passar vel að enda á fjölskylduveislu. Það verður allt þetta klassíska, kalkúnn, ís, flugeldar, áramótaskaup og gott stuð. Gleðilegt ár!

Viðkvæmur strákur

Daníel fékk að horfa á Garfield myndina í dag. Við kíktum á hana með öðru meðan við vorum að ganga frá og búa til mat. En allt í einu sagði Daníel að hann vildi alls ekki horfa á meira af myndinni og var í miklu uppnámi. Við spurðum hann hvað væri að og hann sagði okkur að hann vildi ekki horfa á mynd þar sem kötturinn væri að henda hundinum út og væri alltaf vondur við hann, og samt væri hundurinn alltaf góður við hann og hefði áhyggjur af honum. Hann fann mikið til með hundinum og var hálfgrátandi þegar hann var að segja okkur þetta. Við hugguðum hann, og sögðum að við gætum horft saman á restina eftir mat, og að kötturinn myndi örugglega læra að maður ætti ekki að haga sér svona. Síðan varð reyndar ekkert úr því þar sem Daníel var svo óþekkur að hann var sendur snemma að sofa.

Ellen byrjaði á leikskólanum í síðustu viku. Við vorum með henni fyrstu tvo dagana og svo var hún bara frá 9-4 hina þrjá dagana. Hún verður í skógarhópinum, en þau voru í bænum alla þessa viku. Á mánudaginn fer hún svo í skóginn í fyrsta skipti og þá fer Karen með henni. Hún er annars bara mjög ánægð með að byrja í leikskóla og líst vel á þetta allt saman. Við erum aðeins stressuð um hvernig það verði fyrir hana að vera alltaf í skóginum, sérstaklega þegar það er kalt og svona, þar sem hún verður stundum svo blá í framan, en við sjáum hvað gerist. Ef það gengur illa þá komum við henni í bæjarhóp.

Hoppuslys

Daníel og Ellen voru að hoppa uppí rúmi í morgun þegar við heyrðum allt í einu skaðræðisöskur frá Daníel. Við þutum inn og sáum hann liggjandi á rúminu og það fossblæddi úr andlitinu á honum! Hann hafði rekið andlitið í gluggakistuna og fengið djúpan skurð á kinnbeinið. Við héldum taubleyju við sárið því það blæddi svo mikið og

Daníel með risaplástur

gáfum honum svo frostpinna sem hjálpaði heilmikið. Sárið var það djúpt að það þurfti að sauma þannig að Karen fór með hann á slysavarðstofuna þar sem voru saumuð 4 spor.  Daníel var mjög duglegur en fannst samt vont þegar það var verið að deyfa og sauma. Eftir þetta fór hann svo í SFO sem gekk bara vel, hann kvartaði ekkert og var bara hress.

 

Daníel fór svo til Sjoerd eftir SFO og þar rákust hann og Wies á hvort annað svo harkalega að það byrjaði aftur að fossblæða úr sárinu! Karen þurfti svo að hreinsa sárið aftur sem var sárt og leiðinlegt. Nú vonum við bara að það komi ekki svakalegt ör undan þessu. Það kemur í ljós eftir nokkra daga, planið er að láta taka saumana út á þriðjudaginn.

 

Svefn

Við vöknuðum rúmlega 6 í morgun og föttuðum að Ellen hafði ekkert vakið okkur um nóttina, sem er mjög óvenjulegt. Við heyrðum í bæði Daníel og Ellen í sínu herbergi en þau voru bara róleg. Svo komu þau inn til okkar og Daníel sagði okkur að hann hefði vaknað um nóttina við að Ellen var að gráta og hann hefði tekið hana uppí rúm til sín. “Til að hún mundi ekki trufla ykkur og þið þyrftuð ekki að vakna” eins og hann sagði. Við vorum að sjálfsögðu súperánægð með hann og hrósuðum honum á fullu. Svo sagði hann líka að hann hefði farið framúr, kveikt á hnattljósinu og fundið snuðið hennar Ellenar og svao slökkt á ljósinu aftur. Daníel var mjög glaður með hvað við vorum ánægð og við töluðum heilmikið um þetta.

Ellen og Daníel eru líka alltaf að vera betri og betri vinir. Oft að leika saman, brölta uppí sófa saman, Daníel að halda á Ellen og að knúsa hvort annað. Nú bíðum við bara og sjáum hvort næsta nótt gengur jafnvel.

Nýr leikskóli hjá Daníel

Daníel byrjaði á nýjum leikskóla í dag. Nýi leikskólinn er Remisen, sami staðurinn og Ellen er á vuggestue. Okkur var boðið pláss fyrir hann fyrir nokkrum vikum þar sem það var enginn biðlisti á einni deildinni og systir hans var þarna fyrir. Við vorum ekki viss um það fyrst, þar sem Daníel á bara tæpt ár eftir á leikskóla en eftir að hafa verið á Remisen með Ellen Maríu og eftir að tala við Daníel um þetta þá ákváðum við að láta hann skipta. Daníel var bara mjög spenntur fyrir þessu, Skarphéðinn vinur hans er á Remisen og honum fannst bara spennandi að vera með honum á leikskóla. Hann kvaddi vinina á Melita í gær og gaf öllum ís og var svo hálfan dag á Remisen í dag og Karen var með honum. Það gekk bara vel og á morgun fer Karen aftur með honum en skreppur svo aðeins í burtu. Þetta verður líka þægilegt fyrir okkur að hafa þau bæði á sama stað og Ellen verður örugglega mjög ánægð að sjá stóra bróður sinn úti á leikskólanum.

Annars hafa síðustu dagar verið mjög fínir, búið að vera frábært veður hvern einasta dag og við búin að gera ýmislegt. Á mánudaginn fórum við útá einn leikvöllinn hérna nálægt með Jenna, Kristjáni og Kjartani og grilluðum pulsur og kjúklingaspjót á útigrilli sem er þarna. Í gær fórum við svo með Anne Louise, Morten, Caroline og Ester Marie útí Lindevang garðinn þar sem er barna “gymnastik” á hverjum miðvikudegi. Þar var búið að setja upp trampólín, sippubönd, allskonar dýnur og fleira og nokkrir frá fimleikafélaginu voru þarna að hjálpa krökkunum að fara í kollhnísa, fara í “rundbold” o.fl. Daníel skemmti sér konunglega og við munum örugglega fara þarna aftur í sumar.

Næst á dagskrá er svo hjólatúr uppí Klampenborg á laugardaginn og svo grill hjá Luke og Zaza á sunnudaginn. Nóg að gera hér í DK 🙂

Desember í Danmörku

Íslensku jólasveinarnir eru komnir til Danmörku og Daníel er mjög spenntur fyrir þeim. Það var búið að telja niður dagana fram að 11. þegar Stekkjastaur átti að koma og nú lesum við á hverju kvöldi um þann jólasvein sem á að koma um nóttina í jólasveinabók sem Hrefna amma sendi honum. Við foreldrarnir erum duglegir að minna gaurinn á að jólasveinar vilja að börn séu þæg því annars fái þau kartöflu í skóinn. Daníel er nú ekki búinn að fá neina kartöflu ennþá en fékk gulrót í nótt, sem er svona millistig milli kartöflu og einhvers meira spennandi. Hann er líka búinn að reyna að leika á jólasveininn með því að setja þrjá skó útí glugga og var soldið svekktur að mamma hans skyldi taka tvo af þeim í burtu.

Núna á föstudaginn lenti hann svo í smá slysi í leikskólanum, datt með hausinn á ofn og þurfti að fara á skadestuen og láta sauma tvö spor í hnakkann á sér. Hann stóð sig samt eins og hetja þegar verið var að sauma og saumarnir verða svo teknir út næsta föstudag.

Ellen er svo að verða eins árs eftir 5 daga. Hún er byrjuð að kunna nokkur orð, mamma, baba (pabbi), da (Daníel) og tssss (kisa).  Þannig að hún getur spjallað við alla fjölskyldumeðlimi. Hún er líka nýlega byrjuð að sofa einn lúr á daginn í staðinn fyrir tvo. Það hefur gengið svona misvel, stundum hefur hún fengið tvo lúra af því að það hefur ekki verið mögulegt að halda henni vakandi en það er að venjast að hafa þetta bara einn lúr. Við höfum verið að reyna að kenna henni að labba svolítið en hún er bara alls ekkert spennt fyrir því, er bara mjög ánægð með að skríða um allt. Hún er líka farin að taka uppá því að reyna að flýja þegar hún veit að hún er að gera eitthvað sem má ekki. Þegar hún sér að maður er að koma að taka eitthvað af henni þá allt í einu fer hún að hlæja og skríður í burtu eins hratt og hún getur.

Annars er bara allt gott að frétta af okkur, afmæli á næstu dögum og svo höldum við okkar önnur jól hérna í Danmörku.

Bíóferð

Í dag fór Daníel í fyrsta sinn í bíó. Við fórum tveir saman að sjá mynd um Pedersen og Findus í Falkoner Biografen. Við spurðum Daníel í morgun hvort hann langaði að fara á bíó og útskýrðum hvernig það væri og hann var mjög spenntur. Við fórum svo og ætluðum að kaupa miða bara áður en við færum inn og fengum síðustu tvö sætin! Danir panta yfirleitt miða fyrirfram og sæti eru númeruð þannig að það borgar sig að plana soldið áður en maður fer á bíó. Það var svakalega mikið af auglýsingum á undan myndinn um aðrar barnamyndir og allskonar skemmtigarða. Svona 20 mínútur af auglýsingum. Þegar það voru búnar svona 70 mínútur af myndinn var Daníel búinn að fá nóg og langaði bara að fara. Hann hefði örugglega horft á alla myndina ef það hefðu ekki verið svona margar auglýsingar fyrst. En hann var samt hæstánægður með bíóferðina og sagði öllum eftirá að hann hefði verið á “alvörubíó, ekki fjölskyldubíó”. (Fjölskyldubíó er þegar við horfum öll saman á vídeo).

Ellen María er líka rosa hress þessa dagana. Hún er reyndar að gera okkur foreldrana vitlausa með því að neita að borða alla fínu grautana sem við höfum keypt handa henni. Hún borðar samt ágætlega ef maður gefur henni brauðmola eða bananabita. Hún virðist bara ætla að fara beint úr mjólk í fastan mat. Hún er líka mjög aktíf og getur ekki verið kyrr eitt andartak, heldur fer strax að skríða útum allt ef hún er látin niður á gólf. Í gær var hún með mér og Daníel inní hans herbergi og ég var ekki að horfa á hana. Síðan leit ég við og þá stóð hún bara upp við bókahilluna! Bara alveg á tveimur fótum og hafði komist þangað alveg sjálf. Við erum líka að byrja að venja hana af því að drekka á nóttunni núna með því að gefa henni bara vatn. Fyrsta nóttin af því var núna síðustu nótt og gekk sæmilega. Nú vonum við bara að næsta nótt gangi aðeins betur.

Ellen að rúlla sér og byrja að sitja

Ellen verður stærri og duglegri með hverjum deginum. Síðasta miðvikudag velti hún sér í fyrsta skiptið af bakinu yfir á magann, hún hefur verið næstum því búin að ná því í nokkrar vikur en nú gat hún gert það alveg almennilega. Um leið og það tókst þá var það líka gert á fullu, velta sér á magann, aftur á bakið, aftur á magann o.s.fv. Þetta er ágætis leið fyrir hana til að ferðast um, er stundum búin að færast ágætlega frá þeim stað sem við settum hana niður. Eftir að hún fór að gera þetta er hún líka duglegri við að vera á maganum, sem er mjög fínt fyrir hana til að æfa sig og verða stífari.

Hún er líka alveg að verða tilbúin að sitja sjálf, vantar bara aðeins uppá að vera nógu stíf og halda jafnvæginu. Hún getur stundum setið í nokkrar sekúndur sjálf en dettur alltaf niður á endanum. Við höfum líka verið að leyfa henni að sitja uppi í kerrunni sinni og skorða hana bara með sænginni, það gengur mjög vel og hún er hrifin af því. Nú bíðum við bara eftir að hún geti farið að sitja alveg sjálf, það verður mikið stuð!