Jæja, ekki var þetta gabb eins og síðast.

Fyrstu verkir komu um nóttina aðfaranótt laugardagsins 20. desember. Við vorum ekki viss framanaf hvort að þetta væri að fara af stað en til öryggis þá fór Einar í verslunarferð snemma um morguninn. Um 10 leytið var orðið ljóst að fæðingin var að byrja og við hringdum í Öglu systur Einars stuttu seinna og báðum hana um að gera ekki nein plön fyrir daginn. Svo um hádegi var farið að vera 5 mín á milli þannig að við hringdum aftur í hana og báðum hana að koma. Hún var alveg róleg þangað til við sögðum henni hvað væri langt á milli, þá stökk hún af stað á hjólið með símann í hendinni. Við vildum frekar vera í rólegheitunum heima heldur en að fara of snemma á fæðingardeildina. Verkirnir voru þolanlegir og við skreyttum saman jólatréð með Öglu en Daníel hafði smá áhyggjur af mömmu sinni. Uppúr klukkan 2 voru 3-4 mínútur á milli og þá hringdum við á leigubíl.

Leigubílstjórinn var ekkert mjög glaðlegur þegar hann sá Karen og heyrði hvert við vorum að fara – hehe var örugglega hræddur um að vatnið mynda fara í bílnum. Komum á fæðingardeildina rétt um 3 og sett í skoðun, útvíkkunin var þá orðin 7 sem gladdi okkur mjög. Þá ákváðum við að sleppa mænudeyfingu og hinu sem við vorum búin að plana einfaldlega af því að þetta var búið að ganga svo vel og við töldum Karen vel geta þolað framhaldið. Karen fór í sturtu og heitan pott og 2 mínútur yfir 5 fæddist krílið okkar. Einar fékk að kíkja til að sjá hvort kynið það væri og það reyndist vera yndisleg lítil stelpa. Einar klippti svo á naflastrenginn.

Þetta var svo ótrúleg upplifun og svo allt öðruvísi en síðasta fæðing. Okkur fannst við vera við stjórn allan tíman og jákvætt hugarfar og samheldni hafði mikið að segja um hvað þetta gekk vel. Stelpan var vel vakandi þegar hún fæddist og byrjaði að gráta um leið og hún kom út. Hún var 3930g, 53cm og höfuðmál var 37cm, semsagt ívið stærri en ljósmóðirin hafði spáð.

Við gistum bæði á spítalanum fyrstu nóttina. Spítalinn var mjög fínn og mjög vel hugsað um okkur. Daginn fór Einar svo og náði í Daníel og kom með hann í heimsókn að sjá litlu systur. Daníel var ekkert yfir sig hrifinn, en var soldið spenntur og hissa. Einar og Daníel fóru svo heim en Karen og Ellen voru eina nótt í viðbót í góðu yfirlæti á spítalanum.