Litla músin

Ég set þetta hérna inn þar sem þetta er líka dagbókin okkar um Daníel. Efast um að þetta hafi mikið skemmtanagildi fyrir aðra en það er gaman að eiga þetta því maður er svooooo fljótur að gleyma.

Í morgun vaknaði Daníel fyrir allar aldir eða nánar til tekið kl.6 að staðartíma. Við erum með þá reglu hér á bæ að foreldrar fara ekki framúr rekkju fyrr en kl.7 í fyrsta lagi sama hvað Daníel raular og tautar. Hann er samt ekki vitlaus strákurinn og veit að það eru nokkrir hlutir sem munu koma okkur framúr eins og t.d. að segja “ég þarf að pissa”, eða “ég er svangur”. Við foreldrarnir eru hins vegar ekki heldur svo vitlaus og erum komin með hin ýmsu  mótsvör eins og “farðu bara sjálfur á koppinn” eða “það er ekki kominn matartími”. Þá kemur Daníel með krók á móti bragði eins og að biðja okkur um að tæma koppinn og við vitum að hann er hreinlætisfrík og ef við gerum það ekki þá mun hann gera það sjálfur!  Nú í morgun var hann hins vegar komin með nýja stratigíu og kallaði hátt og snjallt “Pabbi og mamma, það er mús hérna!” Við gátum að sjálfsögðu ekki hunsað þetta þar sem Daníel bendir oft réttilega á hluti eins og kónuglær eða annað. Þegar Eianr er loksins kominn framúr spyr hann hvar músin sé, hvar hann hafi séð hana hlaupa. Svarið frá Daníel lét ekki á sér standa “Hún borðaði ostinn sinn og fór síðan út að leika!”