Nú erum við búin að vera hérna í Danmörku í rúmar 3 vikur og erum að aðlagast alveg ágætlega. Maður finnur samt að Daníel saknar þess að vera ekki í kringum krakka eins og hann var á leikskólanum og horfir löngunaraugum á krakkana leika sér á leikskólanum fyrir framan húsið okkar. Hjá leikskólunum eru rosalega flott leiktæki en lóðin er læst um helgar þannig að við getum ekki stolist þarna þegar leikskólinn er lokaður. Það er erfitt að úskýra fyrir Daníel að við megum ekki leika okkur þarna og að mamma sé ekki með lykil að leikskólanum. Hann stakk meira að segja uppá því um daginn að við færum í búðina að kaupa lykil að leikskólanum 🙁
Daníel er líka orðinn dáldið mikill mömmustrákur þar sem við erum tvö saman allan daginn. Hann er líka orðinn rosalega duglegur í koppamálunum og ég slapp við að flytja með mér bleyjur milli landa. Hann er meira að segja orðinn svo duglegur að hann er farinn að fara sjálfur á koppinn og kallar bara á okkur þegar hann er búinn, meira að segja nr.2!
Ég held að í heildina litið sé þetta eins gott og á verður kosið. Nú er bara spurning hvenær hann kemst að í leikskólanum.