Aðskilnaðarkvíði

Núna þegar Karen er byrjuð að vinna þá fer hún labbandi með Daníel á morgnana til dagmömmunnar og tekur síðan strætó í vinnuna, en ég mæti 8 í vinnuna á bílnum og sæki Daníel kl. 4 og svo Karen einhverntímann eftir það. Þegar ég kom í dag að sækja Daníel þá sat hann í litlu uppblásnu sundlauginni sem hann situr oft í hjá dagmömmunni og lék sér, hæstánægður. En þegar hann sá mig þá kom bara þvílík skeifa og hann fór að hágráta! Það lagaðist þegar ég tók hann upp en svo þegar ég var búinn að klæða hann í og lét dagmömmuna fá hann eitt augnablik meðan ég klæddi mig í skóna þá fór hann aftur að hágráta! Hann gerir þetta líka heima, ef maður yfirgefur herbergið sem hann er í þá er hann sannfærður um að maður sé að yfirgefa hann að eilífu og verður mjög ósáttur. Þetta er víst eðlilegt á þessum aldri og gengur yfir á endanum en á meðan verðum við víst bara að passa að fara ekki of langt frá honum 😉 .