Monthly Archives: February 2006

Tvö heima veik

Það fór eins og mig grunaði þegar ég myndi byrja að vinna….. mikið að gera. Ég er alveg á fullu í vinnunni að læra og læra og svo þurfti ég meira að segja fara í vinnuferð á laugardaginn. Það var ekki skylda að mæta í þessa ferð en “mjög æskilegt”. Svo fylgir þessu starfi líka einhver yfirvinna eða þ.e. það eru stjórnarfundir hjá lífeyrissjóðnum eftir vinnutíma nokkrum sinnum á ári.

Í þessum töluðu orðum erum við Daníel saman heima veik 🙁 . Einar var veikur í gær og var þá með Daníel og líka fyrir hádegi í dag vegna þess að ég þurfti að mæta til að borga út ellilífeyri í fyrsta skipti. Þessi veikindi eru ekkert alvarleg, bara kvef, hausverkur og slappelsi. Vonandi verðum við öll búin að hrista þetta af okkur á morgun 🙂 . Daníel er a.m.k. komin með eina framtönn upp í viðbót við hinar tvær. Frekari rannsóknir á þessu eru freka erfiðar þar sem hann bítur okkur þvílíkt ef við einu sinni reynum að þreifa á þessu. Tíminn verður bara að leiða þetta í ljós.
Svo er ég alltaf að reyna að kenna Daníel að segja mamma og kennslustundirnar eru nokkurn veginn svona:

K: Daníel segja mamma…
D: [horfir] aaahhhh…
K: Mamma
D: dada
K: M-A-M-M-A
D: dada
K: mamma-mamma-mamma-mamma!
D: dadadadadada…dadadada…
K: MMMMMMMMMAAAAAAAAMMMMMMMMMAAAAAAAA!
D: DDDDDDDDDAAAAAAAADDDDDDDDDAAAAAAAA!

Þarna er ég annað hvort komin í hláturskast eða búin að ákveða að Daníel þykir bara ekkert vænt um mig! (djók) Það vantar hins vegar aldrei uppá það að hann puðri þegar ég puðra, það er líka svo skemmtilegt í tíma og ótíma t.d. í miðjum matartíma!

Margt annað að gerast hérna sem ég verð bara að skrifa næst af því að ég veit að of langar færslur eru ekki vinsælar.

Aðskilnaðarkvíði

Núna þegar Karen er byrjuð að vinna þá fer hún labbandi með Daníel á morgnana til dagmömmunnar og tekur síðan strætó í vinnuna, en ég mæti 8 í vinnuna á bílnum og sæki Daníel kl. 4 og svo Karen einhverntímann eftir það. Þegar ég kom í dag að sækja Daníel þá sat hann í litlu uppblásnu sundlauginni sem hann situr oft í hjá dagmömmunni og lék sér, hæstánægður. En þegar hann sá mig þá kom bara þvílík skeifa og hann fór að hágráta! Það lagaðist þegar ég tók hann upp en svo þegar ég var búinn að klæða hann í og lét dagmömmuna fá hann eitt augnablik meðan ég klæddi mig í skóna þá fór hann aftur að hágráta! Hann gerir þetta líka heima, ef maður yfirgefur herbergið sem hann er í þá er hann sannfærður um að maður sé að yfirgefa hann að eilífu og verður mjög ósáttur. Þetta er víst eðlilegt á þessum aldri og gengur yfir á endanum en á meðan verðum við víst bara að passa að fara ekki of langt frá honum 😉 .

Orkudrykkir, vinna og ný kerra

Ég hafði samband við heilsugæsuluna þar sem ég var farin að hafa áhyggjur af þessu mallaveseni hans Daníels. Hjúkkan sagði mér að þetta gætir verið komið í einhvern vítahring og að hann vantaði sennilega öll steinefni og að ég ætti að gefa honum einhvern ORKUDRYKK! Hún var að meina gatorade eða powerrade sem eru fljót að vinna upp vökvatap. Ég ræddi þetta fram og til baka við hana en hún sannfærði mig um að þetta væri allt í góðu og ég ætti líka að gefa honum LGG fyrir gerlana. Jæja, ég fylgdi þessum ráðum enda komin frá fagmanneskju og fór og verslaði þetta. Fór svo heim og hugsaði að það væri eins gott að þetta myndi virka. Það er ekki hægt að segja annað en að Daníel var hrifin af orkudrykknum en það var ekkert í líkingu við þegar hann prófaði LGG-ið! Guð, minn góður! Ég var fljót að átta mig að ég hafði opnað fyrir flóðgátt og Daníel var ekki síður hrifinn af umbúðunum en innihaldinu. Svo seinna um kvöldið er ég að taka til eftir kvöldmatinn og tek flöskuna og þá bara alveg tryllist Daníel og róast ekki fyrr en ég gef eftir og læt hann fá hana. Staðan í dag er sú að ég er búin að fela LGG-ið aftast í ískápnum og planið er að við Einar drekkum þetta þegar Daníel er farinn að sofa á kvöldin!

Annað sem er nýtt hjá okkur er það að ég er búin að skrifa undir starfsamning hjá Landsbankanum og er að fara að byrja að vinna núna á þriðjudaginn. Deildin sem ég er að fara að vinna í heitir varsla og viðskiptaumsjón og er staðsett í Hafnarstræti 7 og vinnutíminn er sveigjanlegur milli 8 og 18. Starf mitt mun felast í því að sjá um nokkra lífeyrissjóði sem eru í þjónustu hjá bankanum,bókhald og skýrsur og fleira spennandi. Þetta er vel launað og það fyrsta sem ég hugsaði þegar ég kom út eftir að hafa verið búin að skrifa undir var: “Nú ætla ég að kaupa nýja kerru handa Daníel!” Þannig að ég skundaði niður í Smáralind og kom út með þessa fínu kerru. Hún verður notuð til að ferja Daníel yfir til dagmömmunnar á morgnana og svo sækir Einar hann um eftirmiðdaginn.

Þannig að við erum bara mjög hress og nú ætlum við að herða á róðrinum varðandi íbúðarmálin og ég held að við séum eiginlega búin að ákveða Fossvogin sem framtíðar aðsetur.

Jæja, þarf að fara að vekja Daníel. Við erum að fara í 8 mánaða skoðun og sprautu núna í hádeginu.

Mallavesen

Daníel er búinn að vera mjög slappur í maganum í meira en viku núna og þessu fylgir alveg pípandi ….! Greyið litla skinnið harkar samt af sér en er á köflum orðinn mjög rauður á bossanum 🙁 .Hann heldur engu og maður er látlaust að skipta á honum. Á sunnudaginn tók ég hann uppúr klukkan hálf 8 og klukkan 9 var ég búin að skipta 4 sinnum á honum! Það eru allir að segja mér að þetta fylgi tanntöku og það er alveg rétt að það er ein tönn uppi alveg við það að brjótast í gegn. Ég ætlaði að tala við þær í ungbarnaeftirlitinu á mánudaginn þegar hann átti að fara í 8 mánaða skoðun en tímanum var frestað þangað til á föstudag. En hann er búinn að vera að borða rosalega vel og drekkur svakalega mikið en af því að þetta er kominn svo langur tími þá ætla ég að heyra í þeim þarna niður á heislugæslu.

Lítið að gerast

Lítið að gerast hjá okkur þessa dagana, Daníel er hjá dagmömmunni og ég er bara að stússast í atvinnuleit og ýmsu öðru sem til fellur. Við fórum í síðasta sundtímann í gær og er Daníel núna formlega útskrifaður sundkappi. Hann er alveg þrusuduglegur að kafa og er alveg óhræddur í vatninu og við erum líka orðin mjög örugg með hann í sundi. Ég mæli tvímælalaust með svona námskeiði en ég er ekki viss um hvort við förum á framhaldsnámskeiðið sem verður í maí. Við verðum bara að vera duglega að fara í sund núna í framhaldinu og ég er að spá í að setja bara fastann tíma í sund t.d. á laugardagsmorgnum (humm… eða í hádeginu). Það væri kannski bara gaman að fá alla krakkana saman (Ísold, Jökul, Jakob og Maríu) og gera þetta að rútínu tvisvar í mánuði eða eitthvað. Spáum í því.
Svo fórum við í gær að kaupa hókus-pókus stól til að hafa hjá ömmu og afa í Háaleitinu. Keyptum þennan fína notaða stól með auka sessu á 3500 kall. Okkur Einari finnst þetta mjög töff stóll og miklu skemmtilegri en þessi TrippTrapp stóll sem við erum með núna. Þetta eru auðvitað stólarnir sem voru aðalmálið þegar við vorum að alast upp, spurning hvor stóllinn fer uppí Háaleitið 🙂 .
Eitt að lokum. Í nótt svaf Daníel nánast heila nótt án þess að vakna frá 9-7!!! Þið sem eruð vön því að fá að sofa alltaf óáreitt gerið ykkur sennilega ekki grein fyrir því hverskonar lúxus þetta er fyrir okkur. Við vöknuðum semsagt öll í rosalega góðu skapi í morgun, útsofin og hress. Vonandi verður þetta svona áfram….en ég ætla ekki að treysta á það 😉 .