Við Daníel byrjuðum á mánudaginn hjá Ingu dagmömmu. Við byrjuðum bara rólega og erum bara búin að vera ca. 2 tíma á dag og ég hef skroppið aðeins frá til að leyfa þeim að vera einum. Í dag fór ég svo frá í tæpa 2 tíma og Daníel var bara alsæll allann tímann, ég er greinilega ekki eins ómissandi eins og ég vil halda! Þannig að á morgun er planið að fara hálf 9 og vera fram á hádegi. Svo vonandi verðu hann farinn að geta verið allann daginn í næstu viku kannski og þá ætla ég að fara í atvinnuleit.

Annars vorum við Sandra í dag að láta okkur dreyma um að geta farið út í göngutúr með vagninnn en það er ekki glæta meðan að snjóruðningstækni Reykjavíkurborgar er ekki betri en þetta. Hérna kemur dæmi: maður sér vel rudda gangsétt og fylgir henni en síðan af einhverjum ástæðum hefur snjóruðningsmaðurinn ákveðið að hætta að skafa snjóinn 3-4 metra og byrja svo aftur. Annað dæmi er að þegar komið er að götu eða gatnamótum þá er búið að ryðja snjónum af götunni uppá gangstéttina þannig að maður þarf að klífa yfir skaflana til að komast yfir. Getur einhver ímyndað sér hvernig það er að reyna að reyna að komast leiðar sinnar með barnavagn í þessari færð eða hvað þá með gamla fólkið??? Sem betur fer var Sandra með mér og saman HÉLDUM VIÐ Á VAGNINUM yfir verstu kaflana. Fáránlegt, verð fegin þegar snjórinn verður farinn.

Það eru endalausar framfarir hjá Daníel. Hann er farinn að sitja í lengri tíma að leika sér óstuddur og hann getur staðið með ef hann nær taki á einhverju. Svo er Daníel byrjaður að borða brauð með smjöri og kæfu í litlum bitum og fisk með kartöflum og gulrótum og ofan á er hann byrjaður að borða kjúkling og lamb. Næsta skref í matarmálunum er að prófa þorsk og brún hrísgrjón.