Stofufangelsi

Daníel í leikgrindinniDaníel er búinn að sýna það og sanna að það þarf ekki að kunna að skríða til að komast frá A til B. Ég er orðin frekar þreytt á því að eltast við litla gaurinn út um alla stofu og sjá hann vera að reka sig í allt sem verður á vegi hans þannig að við ákváðum að taka fram leikgrindina sem er búin að vera að bíða þolinmóð útí geymslu. Daníel var nú ekkert rosalega ánægður með litla litríka fangelsið sitt í fyrstu en er núna tvímælalaust búinn að uppgötva kostina við að leikföngin sleppi aldrei frá honum. Ég er rosalega ánægð með þetta þar sem að ég slepp við að vera alltaf að hlaupa til og svo er þetta rosalega flott leikgrind sem litlu frændur mínir áttu.

Nú er Daníel búinn að komast uppá lagið með að sitja eða svo gott sem. Hann er nú frekar valtur ennþá greyið en hann er þó að reyna og er hættur að spenna sig svona svakalega. Það kemur þó oft fyrir að hann reyni að lokum að spenna sig því það er fátt eins skemmtilegt og að standa í lappirnar enda er hann orðinn nokkuð stöðugur.

Tennurnar halda áfram að spretta og þessar tvær vinkonur sem eru komnar í neðri góminn eru rúmlega hálfnaðar á leiðinni upp. En það er eins og hún Steina vinkona mín sagði að nú styttist í að Daníel færi að bíta mig í brjóstið og það stóðst. Hann tók fyrst uppá þessu í gær og síðan þá er hann búinn að bíta mig fjórum sinnum!!! Þetta er svakalega sárt!!! Ég auðvitað rykkist til og kveina og þá verður aumingja Daníel hræddur og fer að gráta og er síðan nánast ófáanlegur til að halda áfram að drekka. Ég fæ smá samviskubit af því að hræða hann svona og ég verð að finna betri leið til að stöðva þetta af því að svona getur þetta ekki gengið. Þetta er strax komið á það stig að mig er farið að kvíða fyrir því að gefa honum og er alltaf tilbúin að kippa mér frá. Vonandi finnum við lausn á þessu EINS FLJÓTT OG MÖGULEGT ER! Annars erum við bara að undirbúa okkur svona smám saman undir að fara til dagmömmunnar og erum að breyta svefnrútínunni eina ferðina enn (ég þoli ekki að breyta rútínum). Ég er líka að prófa að gefa Daníel smá smakk af brauði bleyttu í mjólk en hann er ekki alveg til í þetta og kúgast. Það þýðir ekkert annað en að halda áfram að reyna af því að hann þarf að fara að venjast fleiri hlutum en silkimjúku mauki.

Jæja, tími til kominn að fara að sofa þar sem við erum ennþá mjög árrisul hérna á þessu heimili þökk sé Daníel en það fer brátt að breytast þar sem við erum búin að ákveða að reyna að vera búin að hætta morgungjöfunum áður en ég byrja að vinna. Góða nótt.