Monthly Archives: January 2006

Sjúkdómsgreiningin

Þá eru veikindin liðin hjá. Daníel var hitalaus á laugardaginn en svo um kvöldið var greyið komið með útbrot á maganum, bringunni, höfðinu og bakinu. Þá ákváðum við að skjótast niður á læknavakt og láta athuga strákinn. Það tók á móti okkur mjög alvarlegur læknir og eftir stutta skoðun þá sagði hann: Þá vitum við hvað þetta er…. Ég auðvitað panikaði: HVAÐ ER AÐ HONUM???? Sjúkdómsgreiningin var Mislingabróðir sem er víst væg veirusýking, mjög algeng hjá börnum undir 1 árs. Þetta lýsir sér einmitt með smárokkandi hita í 3-4 daga og svo koma útbrotin í ljós og hverfa á ca. 12-24 tímum. Við vorum mjög ánægð að heyra þetta og viti menn strax í gær var strákurinn farinn að hressast og svaf alveg 3-4 tíma yfir daginn.

Ég hef vissan grun um það að Daníel hafi smitast af Jökli vini sínum en hann var einmitt búinn að vera með svona smá hita í nokkra daga. En þá eru þeir bara búnir með þetta, held að þetta komi bara einu sinni án þess að vita það. Ég væri ekki hissa ef við fengjum heyra allt um þessa veiru frá Agli afa sem er meinafræðingur á Landspítalanum 😉 .

Daníel er núna kominn aftur til Ingu dagmömmu og við vonum að þessi langa fjarvera hafi ekki alveg gert aðlögunina að engu.

Heimur móður hins veika barns

Jæja þá er 4 eða 5 dagurinn í veikindunum hans Daníels runninn upp og ég er orðin ansi þreytt en Daníel hressist við af og til og þá er það eins óg vítamínsprauta fyrir mig. Ég ætla að skrifa þennan pistil í punktaformi þar sem ég ræð varla við að hugsa heila hugsun til enda hvað þá að skrifa texta og tengja hann.

  • Daníel er gólandi og grenjandi til skiptis. Ég verð á köflum hálf ónæm fyrir látunum.
  • Skítastuðullinn hefur náð nýjum hæðum hérna á heimilinu þar sem að ég er ein allann daginn. Spurning um að hringja í “Allt í drasli mínus Heiðar krípí gæ”
  • Ég er farin að múta Daníel með því að láta hann fá eitthvað sem hann má ekki fá til þess að fá stundarfrið til að svelgjast ekki á matnum.
  • Óhreinatausfjallið inní þvottahúsi er farið að gefa mér illt auga. Hef ákveðið að sniðganga þvottahúsið.
  • Hef varla farið út úr húsi í marga daga, farin að vera hrædd um að sólarljósið breyti mér í stein.
  • Verð að hætta að tala við sjálfa mig.

Vonandi fer Daníel að batna bráðlega og ég næ að halda geðheilsunni. Mér verður oft hugsað til einstæðra mæðra og foreldra sem eiga fjölbura og langveik börn. Maður ætti bara að prísa sig sæla.

Veikindi

Daníel er veikur 🙁 . Hann er búinn að vera með hita í tvo daga og er ekkert að skána sýnist mér sama hvað hann fær mikið af hitalækkandi. Þetta byrjaði á mánudagseftirmiðdaginn að við fundum að hann var heitur en spáðum ekkert meira í því þar sem að hann var mjög hress. Svo mældum við hann fyrir svefninn og hann var með 38,8 þannig að hann fékk stíl og svo að sofa. Það var ekki mikið sofið og um nóttina var hann kominn með 39,8 hita. Við auðvitað sem “first time parents” gripum í símann og hringdum í læknavaktina! Konan sem svaraði skildi mig alveg og róaði mig. Sagði að þetta væri bara pest sem hann hafði sennilega fengið hjá dagmömmunni sem hann var að byrja hjá.

Svo vaknaði hann daginn eftir hitalaust en eftir hádegi byrjuðu veikindin aftur og svo hefur hann verið að kasta pínu upp með. Annað sem fylgir er að hann er frekar lystarlaus og maður þarf að hafa fyrir því að láta hann borða og hann er ekkert spenntur fyrir að fá að drekka hjá mér sem mér finnst nú pínu leiðinlegt.

Mér finnst verst hvað hann missir mikið úr hjá dagmömmunni þar sem að aðlögunin gekk svo vel en við verðum örugglega ekki langt frá byrjunarreit þegar hann loksins mætir aftur úr veikindafríinu.

Vonandi fer Daníel að hressast sem fyrst, manni finnst maður vera svo vanmátta að horfa uppá hann svona veikann og geta ekkert gert í því og ekki bætir úr að Einar er að vinna langt fram á kvöld alla þessa viku.

Byrjaður hjá dagmömmu

Við Daníel byrjuðum á mánudaginn hjá Ingu dagmömmu. Við byrjuðum bara rólega og erum bara búin að vera ca. 2 tíma á dag og ég hef skroppið aðeins frá til að leyfa þeim að vera einum. Í dag fór ég svo frá í tæpa 2 tíma og Daníel var bara alsæll allann tímann, ég er greinilega ekki eins ómissandi eins og ég vil halda! Þannig að á morgun er planið að fara hálf 9 og vera fram á hádegi. Svo vonandi verðu hann farinn að geta verið allann daginn í næstu viku kannski og þá ætla ég að fara í atvinnuleit.

Annars vorum við Sandra í dag að láta okkur dreyma um að geta farið út í göngutúr með vagninnn en það er ekki glæta meðan að snjóruðningstækni Reykjavíkurborgar er ekki betri en þetta. Hérna kemur dæmi: maður sér vel rudda gangsétt og fylgir henni en síðan af einhverjum ástæðum hefur snjóruðningsmaðurinn ákveðið að hætta að skafa snjóinn 3-4 metra og byrja svo aftur. Annað dæmi er að þegar komið er að götu eða gatnamótum þá er búið að ryðja snjónum af götunni uppá gangstéttina þannig að maður þarf að klífa yfir skaflana til að komast yfir. Getur einhver ímyndað sér hvernig það er að reyna að reyna að komast leiðar sinnar með barnavagn í þessari færð eða hvað þá með gamla fólkið??? Sem betur fer var Sandra með mér og saman HÉLDUM VIÐ Á VAGNINUM yfir verstu kaflana. Fáránlegt, verð fegin þegar snjórinn verður farinn.

Það eru endalausar framfarir hjá Daníel. Hann er farinn að sitja í lengri tíma að leika sér óstuddur og hann getur staðið með ef hann nær taki á einhverju. Svo er Daníel byrjaður að borða brauð með smjöri og kæfu í litlum bitum og fisk með kartöflum og gulrótum og ofan á er hann byrjaður að borða kjúkling og lamb. Næsta skref í matarmálunum er að prófa þorsk og brún hrísgrjón.

Aukavigtun

Fór með Daníel í aukavigtun í gær á heilsugæslustöðinn og hann er orðinn rúm 7,7 kg og 70 cm. Þetta er meiriháttarstökk hjá litla gaurnum eða 550 gr á rúmum 3 vikum! Daníel var auvðitað samur við sig, pissaði yfir allt borðið þar sem var verið að lengdarmæla hann en rétt missti af mér og hjúkrunarfræðingnum!

Stofufangelsi

Daníel í leikgrindinniDaníel er búinn að sýna það og sanna að það þarf ekki að kunna að skríða til að komast frá A til B. Ég er orðin frekar þreytt á því að eltast við litla gaurinn út um alla stofu og sjá hann vera að reka sig í allt sem verður á vegi hans þannig að við ákváðum að taka fram leikgrindina sem er búin að vera að bíða þolinmóð útí geymslu. Daníel var nú ekkert rosalega ánægður með litla litríka fangelsið sitt í fyrstu en er núna tvímælalaust búinn að uppgötva kostina við að leikföngin sleppi aldrei frá honum. Ég er rosalega ánægð með þetta þar sem að ég slepp við að vera alltaf að hlaupa til og svo er þetta rosalega flott leikgrind sem litlu frændur mínir áttu.

Nú er Daníel búinn að komast uppá lagið með að sitja eða svo gott sem. Hann er nú frekar valtur ennþá greyið en hann er þó að reyna og er hættur að spenna sig svona svakalega. Það kemur þó oft fyrir að hann reyni að lokum að spenna sig því það er fátt eins skemmtilegt og að standa í lappirnar enda er hann orðinn nokkuð stöðugur.

Tennurnar halda áfram að spretta og þessar tvær vinkonur sem eru komnar í neðri góminn eru rúmlega hálfnaðar á leiðinni upp. En það er eins og hún Steina vinkona mín sagði að nú styttist í að Daníel færi að bíta mig í brjóstið og það stóðst. Hann tók fyrst uppá þessu í gær og síðan þá er hann búinn að bíta mig fjórum sinnum!!! Þetta er svakalega sárt!!! Ég auðvitað rykkist til og kveina og þá verður aumingja Daníel hræddur og fer að gráta og er síðan nánast ófáanlegur til að halda áfram að drekka. Ég fæ smá samviskubit af því að hræða hann svona og ég verð að finna betri leið til að stöðva þetta af því að svona getur þetta ekki gengið. Þetta er strax komið á það stig að mig er farið að kvíða fyrir því að gefa honum og er alltaf tilbúin að kippa mér frá. Vonandi finnum við lausn á þessu EINS FLJÓTT OG MÖGULEGT ER! Annars erum við bara að undirbúa okkur svona smám saman undir að fara til dagmömmunnar og erum að breyta svefnrútínunni eina ferðina enn (ég þoli ekki að breyta rútínum). Ég er líka að prófa að gefa Daníel smá smakk af brauði bleyttu í mjólk en hann er ekki alveg til í þetta og kúgast. Það þýðir ekkert annað en að halda áfram að reyna af því að hann þarf að fara að venjast fleiri hlutum en silkimjúku mauki.

Jæja, tími til kominn að fara að sofa þar sem við erum ennþá mjög árrisul hérna á þessu heimili þökk sé Daníel en það fer brátt að breytast þar sem við erum búin að ákveða að reyna að vera búin að hætta morgungjöfunum áður en ég byrja að vinna. Góða nótt.

Sundhöllin er drasl!

Ungbarnasundið er í pásu þangað til 16. janúar en sundkennarinn mælti samt með að við færum a.m.k. tvisvar sjálf með Daníel í sund þangað til. Við erum búin að fara einu sinni í Grafarvogslaug með Völu, Hjalta og Jökli, það var ágætt, en laugin frekar köld miðað við Grensáslaugina. Nú í dag ætluðum við svo að prófa Sundhöllina, sundkennarinn hafði mælt með henni sem einni af þeim laugum þar sem væru upphitaðar barnalaugar. Karen fór með Daníel í kvennaklefann en þá kom í ljós að það er engin aðstaða til að leggja hann frá sér. Það er skiptiborð inná klósettunum en þau eru innaf sturtunum þannig að ekki er hægt að fara með hann þangað meðan er verið að klæða sig úr. Svo þegar við fórum í barnalaugina þá var hún bara skítköld! Þeir segja að hún sé 32 gráður en Grensáslaug er 33 gráður og þessi var ekkert nálægt því. Við vorum þarna í svona 2 mínútur, drifum okkar svo uppúr og förum aaaaldrei þarna aftur með Daníel 🙁 . Semsagt, mælum ekki með Sundhöllinni fyrir ungbarnasund!