Í dag leyfðum við Ellen að hlusta á Karíus og Baktus í fyrsta skiptið. Því miður hafði iPodinn einhvernveginn fengið þetta allt í vitlausa röð, þannig að þetta var mjög ruglingslegt en hún hlustaði samt með áhuga. Okkur fannst þetta hið besta mál að hún hlustaði á þetta en svo þegar kom að hádegismatnum sagði hún okkur að hún ætlaði aldrei aftur að borða sykur. Hún ætlaði heldur ekki að borða páskaeggið sitt eða Disney Sjov nammi nokkurn tímann framar. Svo færðist þetta uppá næsta stig þar sem hún ásakaði okkur um að neyða þau til að borða nammi meðan við borðuðum ekki nammi sjálf. Þarna var hún orðin mjög fúl yfir þessu öllu saman.
Töluðum ekki meira um þetta í bili en svo um eftirmiðdaginn þegar þau fengu hafrakex minntist Daníel að sjálfsögðu á að það væri nú sykur í hafrakexi og þá vildi Ellen alls ekki borða það og þetta endaði allt með svakalegu grátkasti hjá Ellen og svo var Daníel í algjörum mínus því að hún hafði orðið svona leið eftir það sem hann hafði sagt. Hún var reyndar mjög þreytt, þannig að þetta hefði kannski ekki orðið alveg svona dramatískt á öðrum degi.
Loka dramakast dagsins kom svo meðan við vorum að horfa á Olsen Banden um kvöldið. Hún var búin að bursta tennur og svo kom Karen með snakk og við sögðum að við gætum bara burstað tennurnar aftur. Nei, það var alveg ómögulegt því það er svo þreytandi að bursta tennur, þannig að lokum enduðum við á að geyma snakk handa henni þangað til á morgun.
Þannig að: Karíus og Baktus, nei takk!